donderdag 23 juni 2016

dynamisch


Gisteren begon ik aan een boek van Dan Brown.
Het gaat over een supercomputer die zeer ingenieus gecodeerde berichten (met super lange ingewikkelde passwords) in no-time kan decoderen.
De paniek breek in het verhaal echter los als die computer opeens een bericht met slechts een ultra simpele versleutelingscode van een paar bits helemaal niet kan kraken.
De reden? De computer herkent de waarheid niet, (het ongecodeerde bericht) omdat..... het dynamisch is. Het oorspronkelijke, verzonden bericht verandert steeds.

Ik moest wel lachen.

De menselijke geest werkt net zo.
Het is een supercomputer die in no-time de boodschap in klare taal kan ontdekken in iedere vorm van communicatie, ongeacht hoe ingewikkeld het in woorden versleuteld is.

Grappig genoeg breekt nogal eens de paniek los als een waarheid die net gedecodeerd was en helder leek opeens lijkt te verschuiven. Er is iets mis! Wat nu? Hoe dit te interpreteren? 

Wat er'mis' is, is mogelijk niet veel meer dan de aanname dat de waarheid die je zoekt altijd statisch begrepen kan worden. 

Als je dat als randvoorwaarde aan de zoekopdracht meegeeft, dan kun je wel even een heel kort moment een glimp van zo'n dynamische waarheid opvangen... maar als jij je daar dan op vast pint (het als 1 hapklare brok 'vaststaand' feit gaat zien), doe je de werkelijke volledige waarheid ervan niet genoeg recht. 

Huh?
Ja, de hoogste, ultieme waarheid is levend en transformeert voortdurend. Soms (in onderdelen) bliksemsnel, soms (in onderdelen) tergend langzaam, maar hoe dan ook... het beweegt, het verandert.

Vergelijk het met het browsen van een website.
De content is meestal tekst, die niet voor je ogen verandert en ook plaatjes en foto's, die ook niet voor je ogen opeens veranderen.
Soms is het echter ook een video, waarvan je enkel een snapshot ziet als het nog niet speelt.

Dan komt het aanroepen van de functie  'play' van pas.
Als je dan meebeweegt met de dynamiek van de boodschap, het je volledige aandacht geeft op alle beschikbare kanalen, geestelijk mee-ademt op haar ritme, het in haar eigen natuurlijke tempo laat spelen, dan zie je de dynamische waarheid zoals ze (bedoeld) is. Helder, klaar, mooi, volledig en rustig in beweging.
Een dynamische weergave van de werkelijkheid.

Sommige video's zijn  publiek, te zien zonder enige versleutelingscode.
Voor andere moet je de toegangscode kennen om ze te kunnen zien, zoals bij betaalde filmkanalen, waar je eerst een abonnement op moet nemen.

Jouw taak als abonnee ( in liefde en vertrouwen verbonden aan het systeem) is dan niet om de versleutelingscode te zoeken en te kraken..... die zit al in de 'sim'-kaart van je systeem....
Als je voldoende en regelmatig blijkt geeft van het doen van het nodige om je abonnement voor dit kanaal te onderhouden ( 'pay enough' - online en 'pay enough attention' offline) dan hoef je je je hoofd niet te breken over versleuteling.
Je 'stemt af ' op het kanaal waarop je wilt kijken, focust op het aspect ( de film/video) wat je nu vooral interesseert en..... kijkt, luistert, ervaart wat daar gebeurt.
Besteed je te weinig aandacht aan een kanaal dan kun je er nog best wel op afstemmen, maar.... je ziet alleen kleine snapshots, advertenties, ruis of onbegrijpelijke vervormde beelden. Dat is niet 'de waarheid' over wat er ' is', je ziet de versleutelde versie.

En hoewel ruis best heel erg levendig kan zijn om naar te kijken (toen ik jong was had je Willem Ruis ;-) ) wordt ruis op de zender meestal als verstoring gezien en niet als verstrooiing.

Op het internet verschijnt tegenwoordig meer en meer dynamische waarheid, in verhouding tot statische waarheid/
Misschien in het leven zelf ook wel....?
Het stil willen zetten kan dan natuurlijk wel, maar of je dan Z11 nog zo van de inhoud van het gebodene geniet.....?

Op 'het leven zelf' heeft ieder levend wezen een abonnement.
Wie in liefde en vertrouwen verbonden is aan dat systeem kan op ieder aspect van het leven intunen en genieten van het gebodene.

Je hoeft dus niet je hoofd te breken over het kraken van de versleutelingscodes.
(Dergelijke acties zijn over het algemeen ook geen daad van iemand die in liefde en vertrouwen verbonden is aan het systeem).
Gewoon op tijd je bijdrage leveren, 'pay attention'.
Niet (te lang, te ver) in de min staan (te ver doorslaan in  negativiteit).

Lever je bijdrage, waar je voelt/merkt/waarneemt dat het leven je daartoe uitnodigt (of, als je daarmee te lang wacht.....aanspoort).
Het is altijd naar draagkracht, altijd een investering van de talenten die je in huis hebt.
Het is een persoonlijke uitnodiging en het kan dus maar zo hemelsbreed verschillen van waar de buren, je vrienden of je familie toe uitgenodigd worden om bij te dragen en aan wie en hoe......

En tja, wellicht geldt hier ook wel dat hoe meer je je talenten bijdraagt, hoe omvangrijker het zenderpakket is, met toegang tot hele interactieve faciliteiten ;-)?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten