spelverband

Mijn vader leest mijn blog stukjes.
Hij is dus aardig op de hoogte ervan dat ik het met de mensen uit de groep waar ik deel van uitmaak (de mensheid) graag heb over de gehanteerde methoden.

Mijn vader herinnerde mij eraan hoe ik als kind altijd al voorstellen deed om de spelregels te veranderen.

Hij schreef dat hij toen al uitlegde dat het nodig is dat iedereen instemt met een verandering in de spelregels, wil het goed kunnen werken.

Het zette me aan het denken. Een paar miljard medespelers allemaal op een lijn krijgen...... klinkt nogal ...... ambitieus (misschien zelfs wel als een mission impossible.)

En ik zou Esther niet zijn als ik het een en ander niet ook even zou omdraaien.
Mijn speelterrein is immers omgangskunde: hoe kun je anders omgaan met wat er zich in je leven aandient.  (anders omgaan… andersom gaan ;-) )… kijken hoe die compositie eruitziet.
Ik zie immers net even iets liever meer mogelijkheden dan meer moeilijkheden en soms moet je dan even zelf de bordjes verhangen... het even onder een andere hoek bekijken.

Mission im-possible > Possible im-mision

(onmogelijke taak ) > (mogelijke invoering)  (ha,ha)

Enfin, dat iedereen het eens moet zijn over de aanpak, klinkt heel aannemelijk en ook logisch… 

Samen een spelletje spelen gaat immers het meest harmonieus als er overeenstemming is over het doel ervan en de speelwijze.

Ik schat dus zo in dat mijn vader met zijn opmerking impliceerde dat ik een spelregelwijziging voor probeer te stellen, in het grote spel van het leven (dat we met een paar miljard mensen op het speelveld van de aardbol spelen).

Dat kan ik, op een bepaalde manier gezien, ook wel kan beamen.

Toch even iets langer nog Z11 nadenken....

Het zou natuurlijk best wel eens zo kunnen zijn dat ik als kind waarschijnlijk getriggerd werd om het anders te willen aanpakken omdat ik wist dat het niet voor iedereen een leuk spelletje was.

Hoe ik dat zooo jong al wist?
Tja..... ik wist heel stellig zeker dat in ieder geval 1 van de spelers er te weinig lol in had op deze manier… namelijk…ikzelf. :-)
In die dagen probeerde ik met mijn voorstellen alleen (nog) wel zo dicht mogelijk te blijven bij de spelbedoeling zoals hij aan mij bekend was gemaakt door de mensen met wie ik op dat moment fysiek aan tafel het spel speelde.

Die spelbedoeling, zo was mij uitgelegd, was 'winnen' (waarbij alle anderen dan 'verliezen') ..... mijn speelse kennismaking met hoe een competitie gedreven samenleving met elkaar omgaat, dus.

Maar wat nou als dit hele (overkoepelde) spel (van het leven) nooit als een competitiespel is ontworpen…..?

Wat nou als we met zijn allen een soort van vakantie op het strand vieren, uitgerust met emmertjes en schepjes. Voldoende emmertjes en voldoende schepjes en voldoende strand voor iedereen om een fijne tijd samen te besteden. Voldoende ijs, voldoende water, voldoende proviand.....

Wat nou als een paar luitjes, uitgerust met schepjes, er op een dag de lol van inzagen om elkaar daarmee op het hoofd te gaan slaan. Klein klapje maar…. gewoon, voor lol.
Of terreintjes gingen afbakenen waar anderen dan niet mogen komen. 

Wie daarover emmert, kan best ook een schop krijgen en gaan opscheppen wat hij maar wil en de anderen zand in de ogen strooien. En tienduizenden individueel strek uiteenlopende varianten op eenzelfde competitieve leest geschooide set regels….

Vraagje.....

Was iedereen het met die spelvariant eens toen een paar daarmee begonnen?
Zijn er daadwerkelijk ooit nieuwe spelregels vastgesteld waar door iedereen mee ingestemd is? (Wat kennelijk een belangrijke regel is.)

Of maken de opscheppers regels waar anderen zich aan moeten houden en hanteren ze voor zichzelf toch nog weer een andere set regels?
Is die, best wel aardige, democratische regel, die nodig is voor een structurele verandering van het spel inderdaad gevolgd in dat proces van menselijke evolutie?
(Gek he, maar daar heb ik dan toch net even wat te weinig bewijs van…..)

Stel nou eens dat……  de oorspronkelijke Universele opzet/regels inderdaad nooit unaniem, met het actieve goedvinden van alle betrokkenen,  zijn herzien……?
Als dat zo zou zijn..... ben ik dan bezig een wijziging voor te stellen van de oorspronkelijke spelregels , in een poging de harmonie op het strand te herstellen?
Of ben ik de enige regels waar ooit wel overeenstemming over was in herinnering aan het brengen, onder andere door ze zoveel mogelijk (consequent) toe te passen?

Dat valt niet te zeggen, natuurlijk.

Iedereen die werkt met het idee dat het leven een competitiespel is, zal de aanvlieghoek van dit blogstukje zien als een onbegrijpelijk move. Ik zal er het strategische belang voor mijn eigen individuele belangen wel van inzien, ook al ziet niemand anders hoe dat dan in elkaar zou zitten.
Zo iemand zal vermoedelijk denken dat ik hen probeer te bewegen iets te doen, wat uiteindelijk in hun persoonlijk nadeel en in mijn persoonlijk voordeel is.
Zo iemand zal inschatten dat ik zelf heus wel met andere intenties mijn emmertjes probeer te vullen… met hun zand, uiteraard. Hij zal concluderen dat ik mijn straatje ‘schijnheilig’ probeer schoon te vegen.

Wie weet, is er wel iemand die mij met zijn schepje op mijn kop wil slaan, om het belang van hun spelregels wat kracht bij te zetten.

Allemaal mogelijkheden in het veld van de mogelijkheden.. het is maar net welk model spel je meent dat ‘we’ hanteren.

Welk model hanteer jij Z11?

Hanteer jij thuis hetzelfde model als op straat, op je werk en in het stemhokje?

pain au raisins

Gisterenochtend was mijn inspiratie voor mijn blogstukje natuurlijk nog warm en net uit de oven gehaald en in de etalage van deze Food-for-Thought site gezet.

Was dat (geheel onbewust) de reden dat ik mijn Engelse huisgenoot vroeg om weer eens een rozijnenbroodje voor me mee te nemen van de bakker?

Hoe dan ook toen ik de 'pain au raisins' (van de Franse bakker) in handen had en wilde oppeuzelen zag ik ineens een hele tastbare link naar de wereld van de energie en deed er een woordspelletje mee.

Ik grapte (in het Engels) over  het verband tussen de  'pain au raisins' en 'the pain of reasons' .

(De pijn van de redenen/oorzaken).

Tja, iedereen die wel eens een rozijnenbroodje heeft gegeten zal beamen dat de ervaring nogal een slappe hap is als het alleen een spiraaltje van deeg is.
In een excellent rozijnenbroodje horen rozijnen en..... best wel veel.
Bezuinigen op de rozijnen, levert geen terugkerende klandizie op.

Al die rozijnen moeten natuurlijk niet op een hoopje liggen, dat is ook niet lekker. Met een aardige regelmatig verdeeld over alle spiralen, ook die aan de buitenkant.

Het deeg moet voldoende gerezen (gegroeid) zijn om lekker licht en luchtig te zijn.

Ha, ha, zou het wellicht zo kunnen zijn dat de krenten in de pap van het leven (het spiraal-ritueel) , (net als de rozijnen in een pain au raisins) de regelmatig voorkomende korte momenten van me-time zijn.....?
Niet allemaal op 1 hoop natuurlijk (eens per jaar, eens per week, of eens per dag).
Niet alleen maar in de binnenste cirkels (verborgen, thuis in je vrije tijd), maar ook aan de buitenkant (openlijk, waar je ook gaat)?

Ongeveer iedere 20 tot 30 minuten een zo-zijntje van 5 minuten....?
Even niet-het-deeg, maar wel-het-fruit....

(-:

spiritueel

Hoewel ik bijzonder geïnteresseerd ben in het toepassen van esoterische inzichten, heb ik er moeite mee om het woord ' spiritueel' aan mij te verbinden... .
Opvallend, want esoterie en spiritueel lijken hand in hand te gaan... heb je het over de een, dan is de ander zelden ver weg.

Het heeft er waarschijnlijk mee te maken dat het woord spiritueel een lading, een invulling heeft gekregen waar ik me niet zo erg in kan vinden.

Als ik hier even een bijzonder ongenuanceerde opsomming maak van zaken die ik met de gangbare invulling van  'spiritueel' in verband breng dan is het:

• zweverig (de wens om inzichten zelf te willen kunnen toetsen, meten, ervaren.. verbinden aan reële, reproduceerbare waarnemingen is daarbij niet zo welkom... je 'moet' daar immers ' los' van komen....)
• interessant doenerig, alternatief willen zijn om het alternatief willen zijn, hoe 'gekker' hoe mooier, hoe minder zinvol/nuttig iets is, hoe onbegrijpelijker om te volgen... hoe beter de spirituele kwaliteit....
• vooral praten en stilzitten ( in je vrije tijd)...weinig echt ermee doen (in alle aspecten van het dagelijks leven)
• gericht op de verkoop van producten ( budhabeeldjes, kralenkettingen, kristallen, dromenvangers, kleurrijke gewaden.......of ( dure en ver weg) retraites: yoga, meditatie)
• gericht op het uitschakelen van je verstand.... (mind = bad)
• en zodra het een georganiseerd religieus tintje krijgt, met bijeenkomsten en leiders die de groep vertelt wat we ' nu allemaal met zijn allen' (moeten) gaan doen', begint het mij nog meer te benauwen.

Spiritueel, begrepen als: in de ban van een spirit (hogere geest), geheel los van onze aardse beslommeringen, die er bijzonder onbegrijpelijke methoden op nahoudt en die je alleen kunt doorgronden als je je ook helemaal los maakt van iedere vorm van nuchterheid, helderheid, individualiteit, redelijkheid en logica..... dus.

Met alle respect voor wie zich daar thuis en geheel senang bij voelt..... ik dus niet.

Ik voel dat hele wezenlijk aspecten van mijn zijn daarin niet tot uitdrukking kunnen komen en zelfs actief niet welkom zijn.

Gisteren keek ik opeens onder een andere hoek tegen het woord spiritueel aan en zag hoe ik mij daar wel helemaal bij thuis voel. Hoe het past bij mijn interpretatie van de esoteriche inzichten en mijn ervaringen met het in de praktijk brengen ervan.

Wat nou als het woord niet alleen verwijst naar het ongrijpbare/lastig te duiden spirit?

Wat nou als het een samentrekking is van twee behoorlijk concrete woorden, die zijn samengesmolten tot een nieuw idee.:

het woord: spiraal 
en 

het woord: ritueel

Ha, daar kan ik dan opeens wel wat mee.

Een spiraalbeweging gaat over groei, over wervelen, over eenzelfde type vorm in cycli doen groeien, zodat iedere cyclus toch weer net even anders is ..... . Het gaat over 'spel' over ' nieuw', over niet-rechtlijnig vooruit gaan ( in een vorm die uiteindelijk toch een bijzonder consistent patroon te zien geeft)  Een beweging die zich oneindig kan herhalen, van binnenuit ontstaat, oneindig kan groeien en (zichzelf) omarmende kwaliteiten heeft.
Kortom.... een woord dat de yin energie en haar functie in het leven aardig goed treft.

Een ritueel gaat over een vaste reeks handelingen die structuur bieden, met (vooraf) afgesproken regels waar je even bij stil moet staan om ze ook zo uit te voeren en waar je even je volle focus en aandacht bij nodig hebt. Kortom... een woord dat de yang-energie en zijn functie in het leven aardig goed treft.

De twee nu samengesmolten.... energetische/genetische eigenschappen van vader Ritueel en moeder Spiraal vreugdevol  in elkaar opgaand in een nieuw idee: spiritueel.

Ja, zo gezien ben ik heel spiritueel, ben ik duidelijk onderdeel van dat idee, op die manier gezien.

Ik spiraal (groei cyclisch en gestaag) in wat ik 'play' noem, waarin ik losjes en nieuwsgierig meebeweeg met zich steeds uitbreidende mogelijkheden, die ik omarm en ermee speel.
Maar ook met het ritueel van dagelijkse periodes van 'me-time' , de reguliere pauzes om even serieus stil te staan en de opgedane indrukken (in een structuur) te verwerken met volle aandacht daarvoor.

Seriously playful dus, al jarenlang mijn motto op mijn website.
Waar yin en yang energieën samengebracht elkaar versterken en beiden mogen doen waar ze goed in zijn, omdat ik nu van mijn leven een tijd heb gemaakt waarin ze (soms alleen en regelmatig samen), zich beiden volledig in al hun veelzijdige aspecten van (co-)creatie mogen uitdrukken, in mij, via mij.

gemeenschap

Wat is een gemeenschap zonder gemeenschap?
Op de korte termijn?
Op de lange termijn?
Wat gebeurt er met een gemeenschap die geen gemeenschap (meer) heeft?

Het aardige is hier natuurlijk dat het woord gemeenschap in de Nederlandse taal meerdere betekenissen heeft.
Alle betekenissen komen in dit blog stukje gezellig samen en verwoorden hetzelfde.

Wat is een samenlevingsverband van een groep mensen zonder dit samenlevingsverband?
Op de korte termijn..... geen samenhangende groep meer.
Op de lange termijn... geen samenhangende groep meer.
Wat gebeurt ermee...... de samenhang is weg, kwijt, verloren......? Vechten? Vluchten?

Wat is een samenlevingsverband van een groep mensen zonder (vruchtbare) geslachtsgemeenschap?
Op de korte termijn..... wellicht best aardig en plezierig samen levend
Op de lange termijn... uitstervend
Wat gebeurt ermee...... verliest natuurlijke verbinding(en), wordt ziek, sterft uit.

Wat is een vrijpartij zonder zonder enige vorm van gemeenschappelijke interesse?
Op de korte termijn..... waarschijnlijk nogal mechanisch, kort en sterk 'resultaatgericht'.
Op de lange termijn... er is meestal geen lange termijn
Wat gebeurt ermee...... is snel vergeten.... door naar de volgende ronde.....

Dit blog en dit blogstukje gaan vooral over inzichten in de vruchtbare ontwikkelingen van een menselijk samenlevingsverband, met een focus op de energetisch aspecten (meta-fysische) ervan.
Toch valt er ook veel te leren van de meer fysieke aspecten van de creatie van levensontwikkeling.

Je kan er lang over praten of kort, je kan er allerlei methoden en capriolen op los laten, daar films over maken en boeken vol over schrijven.... niets van dat alles leidt tot gezond nieuw leven als de puurste fysieke vorm van yin-energy niet samensmelt met de puurste vorm van yang-energie.
Iedere blokkade of strategie die de gezondheid van die pure yin (ei-cel) en die pure yang (zaad-cel) aantast of ervoor zorgt dat die twee uit elkaar gehouden worden, elkaar niet ontmoeten en niet volledig in elkaar op kunnen gaan,  of dat nu chemisch, elastisch, fysiek of moreel is, of dat nou in een slaapkamer, een bos of in een reageerbuis is..... leidt niet tot de creatie van nieuw leven.

Een familie die zichzelf 'compleet' vindt, zal meestal eerder zijn heil zoeken in ervoor zorgen dat die twee cellen elkaar niet meer vrijelijk ontmoeten (chemisch, elastisch of fysiek), dan volledig afstand doen van vrijpartijen. Waarom? Tja, bij een fijne vrijpartij beleef je beiden zeer plezierige sensaties (die ook een bijdrage leveren aan sociaal-emotioneel binding binnen het samenlevingsverband op de langere duur).

Houdt dat beeld even vast.

Zelfde beeld, maar nu in de meta-fysische wereld.

Wat nou als we, als menselijke familie collectief (energetisch) besloten hebben dat 'ons gezin' compleet is?
We willen best nog wel de plezierige activiteiten die voor binding zorgen en de lekkere korte termijn bevrediging.... maar er moet geen nieuw leven van komen, dat kunnen we er echt niet meer bij hebben. Het is 'goed' zo. "We wachten tot de laatste de deur achter zich dichttrekt en dan gaan we eindelijk leuke dingen doen."

Ik heb het nu alleen niet over fysieke gezonde baby's (want daar produceren we er nog steeds meer van dan de wereld-zoals-hij-nu-georganiseerd-is er elegant bij kan hebben).
Ik heb het nu over nieuwe aanpakken, nieuwe ideeën.
Die uiteraard kenmerken hebben van de oude(rs), maar toch duidelijk van een verse generatie zijn.
Gezond, compleet, met alles erop en er aan, ter wereld komen en zich ook weer mogen ontwikkelen en... voortplanten: nog meer nieuwe ideeën en aanpakken.

Met een energie-bewustzijn valt het mij dan op:

We doen bijna alles wat in ons vermogen ligt om te voorkomen dat yin-energie krijgt wat het nodig heeft om te mogen rijpen en tot volle expressie te komen en zich met yang te verbinden.
We doen bijna alles wat er in ons vermogen ligt om te voorkomen dat yang-energie krijgt wat het nodig heeft om te mogen rijpen, tot volle expressie te komen.

We doen dat heel nauwgezet en toegewijd dan ook via alle beschikbare wegen doen:

• chemisch (ons voedsel), 
• moreel ( de informatie die we tot ons nemen en met elkaar delen), 
• fysiek ( met dagelijks doses bestraling via onze computerschermen, waarmee we een ook nog eens een energetische barrière opwerpen tussen ons en ons daadwerkelijke hier-en-nu
• elastische (onze mores, waarvan we vooral onderschrijven dat anderen die onveilig bezig ze werkelijk zouden moeten gebruiken in het belang van de volksgezondheid.....) 

Overal in het sociale verkeer ( waar men gemeenschap heeft) : politiek, economisch, sociaal, milieu, educatie, zorg, sport, nieuws....... noem de plekken waar we in het huis en in de tuin van ons collectief samenzijn maar gemeenschap zouden kunnen ervaren, maar op.
We doen het collectief als we buiten spelen met anderen..... we doen het ook bijna allemaal met onze eigen yin-yang energiehuishouding in ons Z11, voor alle zekerheid.

Levensvreugde? 

Dat is gevaarlijk! 

Als je daaraan gaat toegeven, voordat je het weet rijpt er weer een nieuw speels gezond idee (yin) dat zo aantrekkelijk gaat stralen en vibreren!
Maar op die avances ingaan en er structureel volledig op in opgaan (yang) ?
Dan komt het misschien wel  tot ontwikkeling!

Bescherming is nodig, biedt weerstand!

Terugtrekken dus, energetisch, voor de ziel zingt weer de kerk uit.....?
Zeker niet meeresoneren! Dan is er 'geen weg terug'!
Aborteren, energetisch, als er onverhoopt toch enthousiast een nieuw plan van komt dat levensvatbaar lijkt te zijn. Alarm!

Als alle andere methoden falen, bevredig dan maar jezelf, energetisch, op een manier die het kortstondige plezier in ieder geval waarborgt, maar niet tot volledige gemeenschap leidt.
Want een gezonde natuurlijke vorm van gemeenschap ( structurele samenlevingsvorm) , die plant zich voort, vernieuwd zich, verandert van samenstelling. Energetisch dus..... ontwikkelt nieuwe ideeën.

Fysiek zijn er dus nog wel mensen te vinden die nieuw leven (willen) voortbrengen.

Energetisch lijkt het wel of we de voormalige Chinese 1-kind-politiek collectief aanhangen.

Het Universum ( God, voor de liefhebbers) heeft 1 kind  naar de Aarde gezonden (wij, 'mankind'.. gefeliciteerd, het is een mannetje) en dat vinden we wel genoeg. 1 geloofsysteem, 1 groot idee dat onze vader in de hemel en onze moeder aarde hebben voortgebracht is wel genoeg.

Het idee dat onze vader ( in de hemelen) en onze moeder (Aarde) nog dagelijks elkaar beminnen, stuit ons collectief tegen de borst. (ook al koesteren we ons graag op haar schoot gestreeld door een warm zonnetje en voelen we ons onveilig als een van hen uit zijn ' hum' lijkt te zijn en wat spanning moet/wil ontladen).

Dat zij nog altijd de spil vormen van onze leefgemeenschap, tenzij we besluiten ' het nest' te verlaten.....( naar welk Universum denken we dan precies te gaan verhuizen.....?)

Dat wij best wat (nuttigs) zouden kunnen bijdragen aan het huishouden, nu we groot zijn en ook levendbrengend actief (kunnen) zijn, zien we niet als een verrijking aan ons leven, maar als een bedreiging van een staat van verzorging die ons wel beviel.....??!

Tja.... niemand bekijkt het natuurlijk zo.

O ja, toch wel...... ik.

Met gemengde gevoelens.. dat wel.

Plezier, omdat het zo'n mooi woordspel is, dat ook nog eens zo goed past in mijn ervaringen en voeding geeft aan het optimistische idee ' als je weet waar de schoen wringt, dan kun je er ook iets aan doen'.

Maar ook iets wat zich niet in een woord laat vangen, een mix van teleurstelling, frustratie, boosheid, treurigheid, cynisme, hopeloosheid...... .

Een David en Goliath type uitdaging.
Weet 1 man (vrouw in dit geval)  1 man ( mankind in dit geval) op het centrum van zijn perceptie van energiebewustzijn ( het derde oog, de plek tussen de ogen) wezenlijk te raken?
Kan 1 klein mini onconventioneel geloofsysteem, bruisend van levensvatbare ideeën over nieuw leven, dat ene kleine steentje op de juiste plek katapulteren om die grote reus wezenlijk te beïnvloeden?

Volgens de overlevering lukte het David.

fascinerend

Wat ik doe als ik met iemand aan het werk ben, is kort door de bocht goed samen te vatten als:"zijn of haar eigen innerlijke wijsheid aan henzelf terugkoppelen".

Hoewel dat een advies volgt dat hoog in de lijst van 'goede ideeën' staat van professionele adviseurs (het beste advies dat je kunt geven is het advies dat de opdrachtgever zelf heeft bedacht.....), is het fascinerend om te zien welke strategieën mensen gebruiken om hun eigen beste advies te torpederen.
En daarmee henZ11 en hun eigen levensgeluk.....

(O ja, en mij uiteraard tonen welke behandeling hun eigen innerlijke adviseur krijgt.....  Dat ligt vaak in de orde van ' niet op reageren(!)' , soms ook ' er vrij stevig tegenin gaan'. Gelukkig kan ik dat meestal wel goed en snel loslaten.)

Wanneer ik iets terug hoor dat er tegenin gaat, weerklinkt daarin eigenlijk altijd hoe enorm sterk de kracht van het groepsgeloof is.
Dat volgt een vrij consequent patroon:

• (mij halverwege mijn verhaal onderbrekend.......)  "Ja, maar......" ( soms, eerst bevestigend dat het wel aantrekkelijk klinkt en dan...... )
• "Het vanuit een andere invalshoek bekijken? Dat kan niet!" (stellig!)
• "Iedereen in deze branche, sector, wereld, doet het namelijk zo." ( Gevolgd door een uitleg van hoe het nu gaat). " Dat hoort zo. Het is de standaard."

Als de sfeer van het gesprek het toelaat, kom ik dan als snel uit bij het verkennen van de vraag:
" Sinds wanneer is exact doen wat iedereen doet de aanbevolen weg om te gaan...zeker als...dat-wat-iedereen-doet...... (zo overduidelijk) niet de doelen realiseert waar JIJ echt warm voor loopt? Waar jij jouw invulling aan wilt geven, op een manier die bij jou en jouw omstandigheden passen?"

De energetische blokkade ligt in 9 van de 10 gevallen (lage inschatting :-) ) bij het besef dat er een andere zienswijze en daaruit voortvloeiende aanpak nodig is om de gewenste resultaten te bereiken, maar dat je daarmee openlijk en actief van de huidige norm af zult wijken......

Die andere zienswijze is er al..... daarover vertellen mensen met veel vuur en passie, zowel verbaal als non-verbaal. Er wordt zelfs al gespeeld met de daaruit voortvloeiende aanpak. (Waar denk je dat ik mijn informatie vandaan haal? Ik geef mijn zintuigen de kost als mensen ontspannen en lachend (samen) bezig zijn om hun unieke talenten tot uitdrukking te brengen!). Alleen..... de vruchten daarvan worden dan vervolgens vlug geaborteerd of als 'spel' en 'onzin' weg gecensureerd voor het oog van de buitenwereld.

Ja.. het is spel en ok..... sommige resultaten daarvan zijn inderdaad misschien het beste te kwalificeren als wankele stapstenen onderweg naar iets mooiers, beters. Maar onzin? Niet serieus van belang? Niet iets waar een ander ook maar enige waarde ( is dan meestal begrepen als 'geld') aan hecht?

Het zijn voor zover ik kan zien de enige 'resultaten;' die energetisch doordrenkt zijn van een heel speciaal spulletje...... levensvreugde en bruisende creativiteit.

Niet iets waar in de grote (boze) buitenwereld nou momenteel actief veel waarde aan wordt gehecht... ik weet het..... maar wel helend en.......nieuw (gezond) leven barend.

leef-tijd

Wat is jouw leeftijd?
Wat is jouw leef-tijd?

Het lijkt dezelfde vraag, maar de tweede heeft duidelijk net iets meer ruimte... ruimte voor interpretatie.

• Is het een bepaald aantal?
  Gelieerd aan een jaar-telling....zoals bijvoorbeeld, 43 jaar?
• Is het een momentopname?
  Gelieerd aan je huidige positie in de tijd '-lijn'... zoals in "Ik leef NU ".
• Is het een overkoepelend begrip?
  Gelieerd aan het systeem dat je gebruikt... als in "Ik leef Al-tijd", zoals je ook kan zeggen " Mijn systeem draait op Windows" wetend dat er ook alternatieve systemen zijn om te gebruiken, met allemaal hun eigen voordelen, nadelen en karakteristieken

Het kan maar zo simultaan bestaan.

spelling

OK... 

komt ie......

de gedachtekronkel (of is het een brainwave) van vandaag:

Vogels ontwikkelen zich in een ......

maar wat is de natuurlijke verschijningsvorm daarvan....?

Een lange of een korte?

 (of hangt dat er maar van af hoe je het bekijkt.......)

Lange 'ij' of korte 'ei'?

Wij Nederlanders hebben besloten: korte...... 'ei'.

OK, door nu met een kleine variatie.....

Ieder leven ontwikkelt zich in de ......tijd.

maar wat is de natuurlijke verschijningsvorm daarvan....?

Wij mensen lijken collectief te hebben besloten bij voorkeur voor de lange vorm te gaan: 'ij' dus.

Maar 1 'ij' is geen 'ij'.... (zingen we al als kind met Pasen, als het lijden van een zeer invloedrijke persoon die 2000 jaar gelden leefde wordt herdacht).

We hebben dan ook nog met elkaar afspraken gemaakt over hoe we daar invulling aan geven, hoe we allemaal een zinvolle relatie kunnen hebben met die tijd. 

Hoe je de tijd van je leven vormgeeft is in 1 simpel regeltje gevat in het collectief van de mensheid:

leven is lijden.

Domme vraag misschien, maar eh...."Als de tijd van je leven heel nadrukkelijk de bedoelt is om te lijden (wat toch niet echt prettig is, wel....?), waarom willen we dat dan zo graag massaal zo lang mogelijk doen?"

Wat nou als we om te beginnen de spelling van dat collectieve geloof eens aanpassen, als lief klein speels volkomen onschuldig gedachtesprongetje?

Zelfde klank... heel andere beleving:

Het leven is bedoelt om te leiden en de zinvolle natuurlijke relatie die we ermee hebben is relativi-teid.

huh... relativi-teid? 

O ......aha........ relativiteit! 

Actief aan de werkelijke natuurlijke omstandigheden gerelateerde zinvolle keuzes maken, wellicht? 

In gedachten, woord en daad, wellicht?

Zou het doen van een simpele aanpassing in het collectieve menselijke 'woordenboek' van het leven rond het thema 'relateren aan tijd', werkelijk een hoop lijden in ons leven op aarde kunnen verlichten?

Ik denk dat dat een reële mogelijkheid is om nader te verkennen.

Er zijn meer dan voldoende aanwijzingen dat het hoog tijd is om ons menselijke model van de wereld te herzien, te herijken.....ons model van 'tijd'.

Bekende regel toegeschreven aan Einstein, die vooral bekend is vanwege zijn relativiteitstheorie:
“Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terecht komen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek.”

Wie zijn de leiders in de gemeenschap van de mensheid nu, die met een nieuwe paradigma aan de slag willen? 

sociaal experiment

Het thema Eigen Tijd en Universele Tijd is leuk om over na te denken.

Gisteren vroeg ik me af wat er zou gebeuren als je een sociaal experiment met het thema 'vrijheid' zou starten, waarbij iedereen expliciet uitgenodigd is om in totale vrijheid zijn eigen tijd in te richten. Ieder krijgt een persoonlijk klokje en mag dat geheel zelf instellen: starttijd en looptempo.

En dan volg je die mensen terwijl ze samen een samenleving proberen op te bouwen.

Er zijn er die een looptempo van '0' hebben, zich ' nooit' opwinden en desgevraagd belijden dat wat IS nou eenmaal zo IS (en stellig weten dat alles 'hun tijd wel zal duren', er niets wezenlijks ooit verandert.

Er zijn er die een gemiddeld hoog looptempo hebben en er zijn er die een gemiddeld laag tempo hebben.

Het is niet zo moeilijk om te voorspellen dat als deze mensen het concept van tijd waar ieder-voor-zich mee werkt als uitgangspunt nemen voor alles, van het maken van afspraken over servicetijden tot het simpele uitwisselen van recepten, dat er een boeiende dynamiek op gang gaat komen.

Ik liet mijn gedachten eens gaan over zo'n scenario.

Ik zag al snel dat, zelfs als iedereen dat experiment met een grote lach en vreedzame bedoelingen aangaat, de onderlinge betrekkingen in no-time (.....) het nodige te verhapstukken hebben.

Hoe zo'n realityshow eruit zou zien, zich zou ontwikkelen?

Tja, het zou volgens mij wel heel erg lijken op de huidige stand van zaken in de wereld, met een hoop dishamonie en on-vrede op betrekkingsniveau.

De spelers bestaan uit drie grofweg drie typen, die allemaal vanuit hun eigen perceptie de weg naar vrijheid, harmonie en vrede wijzen om van het chaotische ' nu' naar een harmonische Nieuwe Tijd te komen.

Mensen die stellig beweren: "stilstaan, is wat iedereen zou moeten doen."

Mensen die stellig beweren: "opschieten, harder werken, dat is wat iedereen zou moeten doen."

Mensen die stellig beweren: "tijd rekken, vertragen, dat is wat iedereen zou moeten doen."

En al hun acties erop richten om mensen tot die (hun eigen geprefereerde) strategie aan te zetten, hoe je tijd te besteden, omdat zij zich er beter bij voelen (meer intune met het Universum, meer plezier beleven.....) als zij dat doen.

De boodschap in alle gevallen:" Jij kunt je maar het beste aanpassen aan mijn tijd van mijn leven."

O ja en waarschijnlijk een enkeling die beseft dat zodra we die drie mogelijkheden allemaal simultaan en cyclisch kunnen doen, als we ervoor kiezen om ons eigen individuele klokje regelmatig af te stemmen op een centraal (cosmisch) levensritme..... we allemaal ons natuurlijke ritme kunnen volgen, die recht doet aan onze functie binnen het geheel.

Iemand die zich afvraagt : "Zou het iets kunnen zijn om ons aan te passen (kalibreren) aan de tijd van Leven?"

Dat zou dan best wel eens een geheel natuurlijke aaneenschakeling kunnen zijn van soms stilstaan, soms versnellen, soms vertragen en soms een stukje op een en hetzelfde tempo gaan... alsof we allemaal een trein zijn op het spoornetwerk van het Universum.

Zouden we daarom zo graag in vervoering zijn.....? 

Sommige mensen een exprestrein, sommigen een stoptrein, sommigen een TGV?

Is ' in the flow' zijn, weten, aanvoelen dat je geheel volgens dienstregeling ' loopt' en dat daarom de dingen ook zo lekker 'gaan'?

Zoals de planeten allemaal hun eigen omloopsnelheid hebben en hun eigen baan door het heelal beschrijven, zonder dagelijks met elkaar in conflict te komen, tegen elkaar aan te botsen en in competitie te zijn wie/wat nou waar is of ...... cyclisch en...... (momenteel) expanderend.

Zoals lichaamsfuncties ook allemaal hun eigen ritme en cyclus kennen, met perioden van input, transformatie en output afgestemd op een centrale context gerelateerde 'timing', zodat ( in een gezond lichaam) bloedcellen, levercellen, hartcellen, huidcellen en hersencellen niet in competitie met elkaar zijn, elkaar niet in hun bijdragen belemmeren en er niet een 'eigen tijd' op na gaan houden en die aan de andere functies proberen voor te schrijven.

Een Utopie voor mensen?

Dat bestaat toch niet dat wij mensen ook zo zouden kunnen functioneren?

Hmm, ieder van ons leeft al in tenminste 1 zo'n systeem: het kosmische planetaire systeem van het Universum.

Velen van ons kennen het uit eigen ervaring ook op een tweede niveau: een gezond functionerend (groeiend) lichaam. 

Zelfs als het 'nu' niet zo is, in verband met ziekte, dan hebben zeer velen van ons die ervaring uit onze kindertijd, voordat we in het sociale experiment ons eigen klokje ombonden en zo goed en zo kwaad als dat gaat instelden op iets wat ons individueel leek te passen functionerend binnen een niet-op-de-natuurlijke ritmes gesynchroniseerde sterk ieder-voor-zich georganiseerde samenleving. Op een wereld die er een Collectieve Eigen Tijd op nahoudt die in een constant (en sterk verouderd!) tempo een tempo voorschrijft aan de cycli van de aarde in relatie tot de zon, die het simpelweg intrinsiek niet (meer) heeft. 

Maar ja... duurde het een poosje voordat de mensen doorhadden dat de aarde niet plat is, ook al lijkt dat wel zo vanuit het perspectief van een mens met zijn voeten op de grond in de polder... en... dat dat besef consequenties heeft voor de keuzes die je maakt.

Wellicht duur het ook een poosje voordat de mensen doorhebben dat de tijd niet constant en niet lineair verloopt, ook al lijkt dat wel zo vanuit het perspectief van een mens dat een paar decennia op deze aardbol rondwandelt... en dat dat besef consequenties heeft voor de keuzes die we dagelijks maken. 

" Vroeger was alles beter."

" Vooruitgang... evolutie is een voorwaartse beweging."

Tja, vroeger was de tijdmeting beter in lijn met de cosmische werkelijkheid en dan is 'beter' wellicht een zeer correcte observatie.

Terug naar patronen uit Oude Tijden is mogelijk niet de meest heilzame weg...
Vooruit naar het intunen op de Cosmische (ge-)Tijden, een ideetje, misschien......?

altijd

Het zat er wel een keer aan te komen, natuurlijk.

Een diepe wezenlijke opstandigheid en recalcitrantie wordt doorgaans opgewekt in mij wanneer iemand een mening, maar zeker een algemeen geldend advies met de houdbaarheidsaanduiding 'altijd' geeft.

Dan ga ik op onderzoek uit..... altijd?
Kan dit de toets der 'altijd' doorstaan?
Dat wil zeggen dat er geen situatie is waarop het duidelijk, voor iedereen zichtbaar, afwijkt van passend, voedend, harmonieus kloppend? Misschien zelf het volkomen omgekeerde is?

Dus een blog stukje over het fenomeen 'altijd' is wel een keer op zijn plek.

Ik lag in bad (een van mijn favoriete plekken om te kalibreren op het Universele moment) en realiseerde me, toen dat moment daar was,  dat altijd best wel gelezen kan worden als al-tijd.
De tijd van het al, de tijd van het heel-al... het intrinsieke natuurlijke tempo dat aan de basis ligt van alle cycli?

Daar kun je, zo lijkt het, geen horloge op maken dat een en hetzelfde tempo gestaag aanhoudt.
(Ik las gisteren in een boek dat, vanwege het zich steeds verder uitbreidende universum, het nu langer duurt voor de aarde om rond de zon te draaien dan een biljoen jaar geleden. Zelfs al waarneembaar langer duurt dan 500 jaar geleden.)

Zou het kunnen zijn dat wij zo dol zijn in al onze meningen en adviezen op altijd, omdat we diep van binnen weten dat als iets onweerlegbaar in lijn is met altijd, dat we dan universeel gelijk hebben..... gelijk lopen met het Universele cyclische ritme?
Zijn we er zo dol op ons te verbinden met altijd, omdat al-tijd precies datgene is wat we nodig hebben.... omdat we weten dat als we gelijke pas lopen met al-tijd, we prettig leven in lijn met onze blauwdruk, ons origineel ontwerp?

Vergissen we ons er alleen in om een ' iets', een ding, een uiting, een mogelijkheid te fixeren op altijd geldig, terwijl al-tijd voortdurend cyclisch in beweging is......?
Zou het wellicht iets zijn om ons Z11 met een grote regelmaat te kalibreren op 'al-tijd'?
Onze individuele Z11-en en onze collectieve Z11-bewustzijn van de mensheid?

Wat dan trouwens in het Engels weer, all-ways heet, alle wegen.... kalibreren op alle mogelijkheden.
Toujours, alle dagen dus, in het Frans.

Tja, wat denk je ik als ambassadeur van me-time en het gebruik van het veld van de mogelijkheden in je dagelijkse dag daarvan zou zeggen?

Waar kun je nou echt de klok op gelijk zetten, heeft/is altijd gelijk, kortom.....wat werkt altijd?
Wat werkt?
Al-tijd!

(-:

----

Kleine P.S.

Na het schrijven van dit stukje was ik benieuwd wanneer nou eigenlijk de klok was uitgevonden.
Wikipedia verschafte die info al snel: https://nl.wikipedia.org/wiki/Klok_(tijd)

("Tot aan de Nieuwe Tijd was een klok de ingewikkeldste machine die men kon maken."
Hmm, opvallend hoe we kennelijk zeer gefascineerd waren door het kunnen afstemmen op tijd)

Daar vond ik ook informatie over een mechaniekje dat klokken op een bewegend schip bruikbaar maakte, iets wat eerst niet kon; de onrust, heet dat.
Hmmm.... opvallend. Als ik voel dat ik aan kalibratie toe ben, dan zou ik mezelf beschrijven als 'onrustig'.
De hele tekening van een onrust in een klok, de hele beschrijving, doet ze zo heel erg denken aan wat ik weet van menselijke anatomie in de energiehuishouding (met het hart en de chakra-wielen...)
Toeval?
Of hebben we onze tijdmeetinstrumenten simpelweg geïnspireerd op een ontwerp waarvan we al wisten dat het al eeuwenlang aardig goed werkte: ons Z11?

stilstaan

Mijn wiskundeleraar vroeg onze klas ergens in de jaren tachtig wat, zuiver wiskundige gezien beter was:

• een klok die ongelijk loopt (maakt niet uit, voor of achter) of
• een klok die stil staat.....

Het leek ons allemaal toch wel beter om een klok te hebben die loopt, want zodra je eenmaal weet hoeveel je voor of achter loopt heb je toch nog altijd een aardig idee van de tijd.

Maar nee, wiskundig gezien was een klok die stilstaat beter, want die geeft in ieder geval twee keer per dag de exact juiste tijd aan. Twee keer 'exact' is een stuk beter dan 'helemaal nooit'.
Ons in verwarring achterlatend over de praktische toepasbaarheid van wiskunde ;-)

Tja.... dat is wat er gebeurt als iemand je een keuze geeft tussen twee niet-zulke-bijster-geweldige-opties....

zowel zuiver wiskundig gezien als zuiver praktisch is er een derde mogelijkheid die niet bij de keuze werd betrokken...... een klok die exact met de juiste tijd gelijk loopt.

-----

Deze herinnering kwam bovendrijven omdat iemand gisteren zij:

" Tja, ik heb liever dat iemand de hele dag aan een computer zit te werken dan bommen gooit op anderen."

Tja, als dat nou alle mogelijkheden waren waaraan iemand zijn tijd kan besteden......

Maar mensen kunnen bijvoorbeeld ook de Happinez lezen.
Ik heb een hele stapel hier en het viel me op dat meditatie en yoga wel de aanbevolen tactieken lijken voor mensen om zichzelf te hervinden in onze hectische (consumptie-) maatschappij.

Altijd?

Wie meer op dit blog leest weet dat als ik me dan wel eens afvraag wat de eeuwigheidswaarde van een advies is (overal en altijd voor iedereen geldig en geweeeeeldig). En dus vroeg ik me ook hier weer af hoe dat dan zit en waarom het zo lijkt te zijn dat zo'n geloof collectief opgepakt is geworden in een paar decennia. 

Mijn herinnering aan een wiskundeles, meer dan 30 jaar geleden, bracht een zeer plausibel antwoord.

Een horloge heeft meer mogelijkheden dan alleen:

• voorlopen ( met een exacte afstand tot de juiste tijd)
• achterlopen ( met een exacte afstand tot de juiste tijd)
• stilstaan
• precies op tijd lopen 

Het mechaniek kan bijvoorbeeld sneller gaan dan het juiste tijdsverloop, of langzamer.
Zelfs met een hele kleine afwijking, gaat dat op de lange duur een groot verschil met de juiste tijd opleveren.

Ok, toegegeven, dan is er wel een duidelijke afwijking ontstaan van het originele ontwerp, maar he... het kan wel.

Stel nou eens dat wij allemaal te vergelijken zij met klokken en dat iets in ons beseft en doorgeeft of we wel op tijd lopen.

Stel dat een deel van ons (onze ingebouwde biologisch klok, wellicht) weet of we wel afgestemd zijn met het exacte Universele moment en ook in het Universele tempo meetikken, of zelfs compleet stilstaan.

Stel nou eens dat ' je gestresst en opgejaagd voelen', een indicatie is van 'te snel lopen' gecombineerd met 'voor lopen'
Stel nou eens dat 'we' dat collectief in verhouding te snel zijn gaan lopen, omdat we zijn gaan geloven dat alles altijd maar sneller moet draaien en ver vooruit gepland en geregeld moet worden, verder en sneller dan in het originele ontwerp is geregeld......

Zou het dan niet een prima manier zijn om regelmatig even helemaal stil te staan (in yoga of in meditatie bijvoorbeeld ) totdat je intern een seintje krijgt dat je weer kunt gaan lopen.... een seintje dat je nu weer gekalibreerd bent met het moment dat het nu is in de Universele cyclus.

Dat zou dan ook betekenen dat de hoeveelheid tijd die je eraan besteed geen vaste kloktijd kan zijn, maar dat je stilstaat totdat jij het uiterst persoonlijk seintje ' lopen maar weer' krijgt.

Als zoiets het geval is, zou het ook een indicatie zijn voor mensen die structureel de neiging hebben wat te langzaam te lopen ten opzichte van het Universele moment (of de neiging hebben te gaan stilstaan), mogelijk beter een beweeglijk alternatief voor die kalibrering zouden kunnen uitkiezen....?

Want je moet, als je wat achter loopt, misschien wel heel erg lang stilstaan voordat de exacte golf cyclus je het seintje geeft dat je weer kan gaan lopen en...... dat bij herhaling, kost wel heel erg veel tijd van stilstaan.

Even een stapje harder lopen, je even flink opwinden of een sprongetje maken kan je dan veel sneller bij dat signaal brengen dat je op de juiste plek in de cyclus zit en weer 'vooruit' kan.
-----
Een andere methode van kalibrering is 'therapie', waarbij de bedoeling is om regelmatig (eens per week bijvoorbeeld) stil te staan bij onverwerkte zaken uit je verleden. Als er zich dan een verhelderend moment voordoet waarin je het verleden goed kloppend aan het heden kunt koppelen, dan kun je weer een tijdje vooruit.
Alsof het het ' hele uur op de klok markeert' komt daar soms zelfs slaan (in kussens) aan te pas, als onderdeel van het kalibratieproces.

Goh, zou dat hele proces misschien helemaal niet over dat verleden in het verre verleden gaan?
Maar zou het kunnen gaan over het stukje verleden dat jij hebt mee-gemaakt (mede-gecreëerd) zonder dat het werkelijk beleeft was... het stukje ' tijd' tussen het officiële nu in de cyclus en het persoonlijke nu dat 'voor loopt'.
Is het 'pijnlijk' voor je, omdat het zoveel fijner leeft in lijn met je bioritme en het Universele Nu?
Geeft het thema dat je er uit het verre verleden aanhangt mogelijk aan wat de oorzaak was in de afgelopen (maand, week, dag) wat je deed besluiten om harder te gaan lopen.....?
In mijn ervaring is dat eigenlijk altijd wel het geval.

--------------

Hoe weet je of je 'achter loopt'?
In mijn ervaring ben je dan veel en lang over het verleden aan het nadenken ( met een ondertoon van spijt) , herinneringen die weinig directe relatie met het hier-en-nu hebben en is er een structurele verdrietige onderstroom in je emotionele wereld aanwezig.

Hoe weet je of je 'voor loopt'?

In mijn ervaring ben je dan veel en lang over de toekomst aan het nadenken, (met een ondertoon van haast, geen tijd genoeg) , plannen en zorgen, zonder een direct aanwijsbare relatie met het hier-en-nu en is er een bozige onderstroom in je emotionele wereld aanwezig.

Regelmatig kalibreren (als je voelt dat je uit de pas begint te lopen), me-time, is dan een goed idee.

Is yoga, meditatie HET meest effectieve antwoord voor iedereen? In iedere situatie?
Ik schat in van niet.

Weet jij, diep vanbinnen, wat voor jou, op dat moment de meest effectieve mogelijkheid is om vrij vlug weer voort te kunnen?
Dat denk ik wel.

Is het handig om daar even bij stil te staan, zodat je bij jezelf te rade kunt gaan waar je nu even behoefte aan hebt om te kunnen kalibreren?

Dat denk ik wel.

Grote Overkoepelende Database

Dit gaat op een advertentie lijken:

• De Grote Overkoepelende Database is de meest actuele meest complete informatiebron in dit Universum.
  (Zonder uitzondering: alles en iedereen staat erin)
• Een altijd up-to-date vermelding in de Grote Overkoepelende Database is gratis
• het raadplegen van de Grote Overkoepelende Database is gratis
• een duidelijke link naar de Grote Overkoepelende Database is beschikbaar zodat de service ook beschikbaar is voor bezoekers die de eigen site raadplegen ( intern en extern); voor iedereen die participeert in de overkoepelende samenwerkingsvorm, in een vorm die bij jouw stijl past.
• ongelimiteerd dataverkeer

Om die totale compleetheid van die informatiebron van dit Universum te kunnen garanderen, is het voor geen enkel verschijnsel in dit Universum mogelijk om niet in de Grote Overkoepelende Database te zijn opgenomen. Er niet in voorkomen, geen deel uitmaken van de informatiestructuur behoort niet tot de mogelijkheden. 

Wel is het mogelijk om dat niet bewust te weten en om ervoor te kiezen om er geen bewust actief gebruik van te maken of er niet actief naar te linken.

Het staat participanten natuurlijk geheel vrij om hun eigen gegevensbestanden te creëren en bij te houden.

Het is een optie om ervoor te kiezen om niet actief gebruik te maken van de informatie die beschikbaar is in de Grote Overkoepelende Database en alleen de eigen bestanden te raadplegen.

Maar als dat grote informatienetwerk er al is, altijd up-to-date over alles (gratis, voor iedereen)...... waarom zou je dat dan nog eens met de jouw beschikbare mankracht zelf dunnetjes over willen doen? 

• Omdat je denkt dat je het beter kunt? 
• Omdat je meent dat als je informatie afschermt en beschermt jij een strategische voorsprong op anderen kunt realiseren? 
• Omdat je inschat dat je je eigen doelen zo beter, sneller, slimmer kunt bereiken?

Een paar vraagjes:

• Weet je wel hoeveel tijd je met je informatiebeer op die manier kwijt bent?
• Ervaar je hoeveel energie en moeite het je kost die ten koste gaat van het vormgeven van je kerntaak?
• Besef je wel hoe groot de kans dat je helemaal niet volledig actueel bent en achter de feiten aanloopt, dat dingen toch sneller en anders veranderen dan jij had geanticipeerd?
• Onderken je dat zo de kans groot is dat je strategische beslissingen neemt op basis van verouderende data?

Alles wat er nodig is, is het overlaten van de organisatie en actualisatie van de informatievoorziening aan de specialist in dit Universum.

Jouw taak (als je dit wilt) :
te beslissen om over te schakelen op het je richten op je kerntaken (die overigens bekend zijn in het systeem, zelfs als jij geen idee (meer) hebt waar jij nou eigenlijk echt goed in bent en ooit als unieke vermelding in de Grote Overkoepelende Database voor bent opgenomen en waard bent om te vermelden.)

En dan wel een beetje opletten op jarenlang ingesleten gedrag:

Alle acties die duiden op het weer inrichten en bijhouden van een eigen privé-administratie, zo snel mogelijk weer lachend loslaten en inruilen voor acties die wijzen op het verlenen van de service die bij jouw vermelding bekend is waar jij je op zou richten, jouw bijdragen aan het geheel die je met liefde en plezier uitoefenend omdat je er GOED in bent ( je E - energie steekt IN wat er over jou te melden is in de Grote Overkoepelende Database..... wat ze volautomatisch detecteert op basis van je gedrag.
Jij hoeft geen vermeldingen te schrijven, nergens over.

Wat is dan toch die federatie waar jij (en ieder ander) kennelijk al volautomatisch deel van uitmaakt?
Tja, sommige mensen gebruiken liever de afkorting van de Grote Overkoepelde Database.

Ik niet......
Om verwarring met informatie die uit statische bronnen komt en persoonlijke interpretaties daarvan te voorkomen....

(-:

---------------

Het paradoxaal grappige hier is......

Ik was ooit informatiespecialist in het publieke domein en hield me bezig met o.a. de totstandkoming van 'sociale kaarten', actuele informatiebestanden over wonen-zorg-welzijn dienstverlening.

Hoofdpijndossier!

1. belachelijk veel (en saai!) werk om up to date te houden
2. iedere serviceverlener wil een up-to-date sociale kaart en het feit dat iedereen dan vervolgens zelf zijn eigen gaat bijhouden, zorgt juist voor verwarring, frustratie,miscommunicatie, tijdverspilling en dus  'afleiding' van hun kerntaken.

Ik was blij, toen ik die functie achter me kon laten, dat ik verlost was van het fenomeen 'sociale kaart' vooral omdat ik niet meer bezig hoefde te zijn met het aan dovemansoren uitleggen wat de voordelen ervan zijn.

Wat blijkt nu in bij mijn unieke vermelding in de Grote Overkoepelde Database te staan?
Dat ik kennelijk (weer) informatiespecialist ben en (weer) voorlichting geef aan serviceverleners (mensen) over de mogelijkheid om hun informatiebeer bewust te centraliseren en actief in beheer te geven bij een partij die 'boven de partijen staat' (die met geen enkele partij in competitie leeft) , zodat er meer tijd vrijgemaakt wordt om aan het verlenen van de daadwerkelijke service, de kerntaken, te besteden.
Door die bron, die actuele informatie, te betrekken in de keuzeprocessen van de dagelijkse dag.

Iedereen denkt van zichzelf dat het zeker tot zijn kerntaken behoort om informatie over zijn wereld bij te houden in een eigen administratie en de inhoud daarvan met wat uitverkorenen te delen ( en actief af te schermen van anderen)... terwijl hun vermelding in de Grote Overkoepelende Database als service verlenende mens in 9 van de 10 gevallen een heel andere kerntaak kent: verzorger, artiest, leraar, leidinggevende, reparateur, uitvinder, transporteur, voedselbereider.... noem het maar op...

Ik weet dat iedere ziel inderdaad, tot kerntaak heeft een informatiespecialist te zijn (dus toch!?).
Maar dan wel een die geheel automatisch, actuele informatie beheert in de Grote Overkoepelde Database. Daardoor hebben maar weinig mensen als serviceverlenende kerntaak, datgene waar hun hoofd, hart en handen op ingesteld staan,  'informatiespecialist' bij hun unieke vermelding als mens staan. 

Mijn hoofd, hart en handen staan daar kennelijk wel op ingesteld en... ik houd geen privé-administratie meer bij over andermans reilen en zeilen.

Zorg alleen dat ik de beste service verleen, in lijn met de mij vertrouwde dynamiek, als informatiespecialist op het gebied van het maken van (sociale) keuzes in je leven, die het welzijn van alle betrokkenen dienen.

informatie-overdracht

Ik woon midden op de campus van de universiteit van het leven en zie dagelijks hoe bekwame senior professoren informatie overdragen aan groepjes jonge studenten.

De professoren die ieder een groepje studenten wegwijs maken in hun vakgebied, zijn allemaal vrouw.

Ze hebben een maand lopen broeden op 'het leven' voordat de studenten zich aandienden, dus ze zijn terdege voorbereid op het college-trimester.

De studenten lijken erg enthousiast (maken dagen van meer dan 12 uur, wat een motivatie) .
De studenten lijken ook erg blij dat ze eindelijk hun ei kwijt konden op de universiteitscampus en van start konden met de eerste stapjes in hun carrière.

Nog geen vliegende start...... dat staat voor het volgende trimester op het programma.

De studenten? Jonge eendjes.

De professoren? Hun moeders.

Het is boeiend om te zien.

De kleine eendjes kunnen vanaf dag een zwemmen, wandelen en zelf voor hun eigen eten zorgen. Ze vangen meteen al heel bekwaam de hele dag door vliegjes uit de lucht.

Desalniettemin prent hun moeder hen de routines van een modern eendenleven in.

Een paar maal per dag gaat ze hen voor naar de mensa, waar kant-en-klaar voedsel geserveerd wordt in de tuin van de buren.

-------

In de universiteit van het leven wonen ook allerlei insecten, bloemen en bomen.

En omdat kennelijk vandaag het thema informatie-overdracht op het programma staat voor iedereen op de campus, fluisterden de honingbijen mij ook hun wijsheid en aanpak in.

De werksters die terugkomen van een tochtje voedsel zoeken, vertellen hun collega's oer hun ervaringen.

Dat gaat met een 'dans'. Uit het type bewegingen, de richting waarin het is uitgevoerd, de snelheid van het trillen kunnen de collega's opmaken waar het bloemenveld ligt en wat de kwaliteit ervan is.

Het is een relatieve positie en een actuele positie..... de bij komt er juist vandaan.

Het scheelt de andere bijen onnodig vliegwerk als ze in een rechte lijn naar een hoogkwaliteitsbloemenveld vliegen.Waar bevindt zich dat nu, ten opzichte van hier? 

Zouden de bijen, net als mensen, hun informatie van het internet halen, of uit boeken en daarnaar leven, dan zouden de bijen denk ik al snel in de problemen komen.

" Hallo allemaal, hier in de Oosten van America is heerlijke klaverhoning. Drie kilometer ten zuidwesten van thuis. Kan ik enorm aanbevelen."

De vrienden, tantes die de boodschap blij en letterlijk oppikken gaan het ook uitproberen. Maar wat ze ook proberen..... drie kilometer ten zuidwesten van hun thuis in Egypte, Alaska, Nederland en Zuid-Africa..... geen klaverbloemen te bekennen.....

Als ze geluk hebben vinden ze wel iets anders lekkers dat ze in een staat van verrukking brengt waar ze over kunnen  facebooken en bloggen.

" Hallo allemaal. Ik ' likete' het eerdere bericht meteen. Alleen.... het zelf uitproberen leek eerst op niets uit te lopen. Gelukkig werd me als snel duidelijk dat er een foutje in het bericht was geslopen en ik het kennelijk niet zo letterlijk moest nemen. De juiste informatie luidt: 3,1 kilometer ten zuidwesten van thuis is een veld met heerlijke appelbloesem." 

Zelfs de korfgenoot van de eerste bij in America kan een week later al heel modern verontwaardigd twitteren.

" Nou zeg, ik weet niet waar die looser die informatie vandaan haalt. Kan zij niet uit haar doppen kijken ofzo?"

Terwijl een meer spiritueel ingestelde bij een maand later liefdevol meent:

" De verlichte bij die ons de weg wees, wees ons (vermoed ik) op de vreugde van een ascetisch leven in blijde afwachting van het goede.  Ik kwam in een leeg veld, maar kon daar toch uitzinnig gelukkig mee zijn. De wetenschap dat die verlichte bij hier zijn openbaringen vandaan haalde! Het zuivere weten dat deze messias op een dag zal terugkeren in datzelfde veld waarvan hij zonder enige twijfel aangaf dat het al overvloedig is!
Wij wachten op die dag. Namaste."

Bijen zouden wel wijzer zijn dan met verouderde informatie werken die niets met het hier-en nu te maken heeft.

Bijen weten de waarde van de relativiteit van hoog kwaliteitsinformatie, als je in een drukke gespecialiseerde samenleving woont en werkt.

Wij, moderne mensen, hebben gelukkig supermarkten en rijkgevulde koelkasten, waar wij ons kant-en-klare eten rechtstreeks vandaan kunnen halen, zonder dat wij onze eigen vaardigheden nog erg hoeven te gebruiken.
Wij, moderne mensen, hebben gelukkig internet en rijkgevulde boekenkasten, waar wij ons kant-en-klare geestelijke voedsel rechtstreeks vandaan kunnen halen, zonder dat wij onze eigen informatie-vaardigheden (waar we al vanaf dag 1 over beschikten!!!) nog erg hoeven te gebruiken.

Als er zoiets als een cynisch-teken bestond...dan waren deze twee zinnen daarmee geëindigd.

Maar ja, ik blog (!) hier (op het internet!) in de ' korf' van de mensheid. en breng  mijn actuele rijkdom aan informatie van iedere dag hier in.

Moet je dit letterlijk nemen?
Gaat dit over jouw hier-en-nu?

Lust jij eigenlijk nog wel  Z11gevonden ' informatie' vers van het land die nog verder bewerkt moet worden? Of is dit niet 'zoet' genoeg, niet geraffineerd genoeg naar jouw smaak?

Boeiende vragen....  boeiende dag weer in de universiteit van het leven.

database

Laat me hier eens ingaan op 2 manieren waarop je je informatiemanagementsysteem voor je nieuwe ontwikkelingen kunt organiseren.

Heb ik een informatiemanagementsysteem, vraag je je misschien af?

Gebruik ik het?

Ja, je beschikt erover: The MIND: Managing Information for New Develeopments.

Manier 1:

statisch georganiseerd

• jij schrijft en redigeert alle pagina's in je geloofssysteem, de gehele content, met betrekking tot ieder thema dat zich in je leven voordoet, eigenhandig. 
• wanneer jij door een ander 'geraadpleegd wordt' (of jij jezelf raadpleegt) komt er een exacte ' kopie' tevoorschijn van wat jij over dit thema gelooft/weet/meent. Iets wat ooit door jouw zo opgeslagen is, dat in precies die vorm als waarin jij het gemaakt hebt tevoorschijn komt.
• Dat web van statische pagina's maken heeft je veel tijd gekost en omdat het allemaal handmatig ging, dus ook veel energie.
• Wijzigingen in de content van je geloofssysteem aanbrengen doe je niet zo graag want je weet dat er duizenden kruisverwijzingen zijn die dan ook allemaal nagelopen, gecheckt en aangepast meten worden. Je hebt het al zo druk..... dat gaat dus niet.

Manier 2:

dynamisch georganiseerd

• de content, jouw ervaringen met thema's die zich in je leven hebben voorgedaan, is opgeslagen in losse brokjes, in een database structuur die de relaties tussen die losse brokjes data beschrijft.
• wanneer jij door een ander 'geraadpleegd wordt' (of jij jezelf raadpleegt) wordt er ter plekke een pagina gecomponeerd op basis van de relevante laatst bekende gegevens in de database. Een dynamische pagina componeren gaat met de snelheid van het licht. Het enige wat 'vast staat' is het format waarin het gepresenteerd wordt, dat daarmee zeer consistent is.
  De eindcompositie wordt helemaal niet in die vorm opgeslagen en na deze ene keer ook nooit meer geraadpleegd. Het kost dus weinig opslagcapaciteit. 
• Content bijwerken kost ook relatief weinig tijd en energie. Je werkt 1 veld ( vakje)  in de database bij en dat gegeven zal vanaf dat moment op alle ' pagina's' gebruikt worden waar dit relevant is. 
• Wijzigingen in de content van je geloofssysteem aanbrengen doe je graag want je kent het belang van een up-to-date database en... het is nauwelijks een moeite. 

Wie een beetje is ingevoerd in hoe websites gebouwd worden, kent beide methoden.

Kleine geloofssystemen zijn nog wel bij te houden op een statische manier. Maar met de mankracht van 1 persoon, duizenden of zelfs miljoenen handgeschreven pagina's nalopen..... dat gaat niet lukken en gaat ten koste van de actualiteit. 

En dus gaat dat ten koste van:

• de kwaliteit van de informatie, 
• de kwaliteit van de keuzes die op basis van deze informatie gemaakt worden en dus ook van 
• de kwaliteit van de nieuwe ontwikkelingen

In een paar decennia maak je als mens heel wat pagina's aan.

En terwijl de wereld gewoon gestaag doorgaat met veranderen, wordt de klus om dat allemaal maar bij te houden in je eentje behoorlijk ondoenlijk en zwaar.

Communicatie met anderen over de inhoud van je geloofssysteeem wordt ook een hele precaire toestand met zo'n omvangrijke statisch georganiseerde informatiestructuur.

Zolang het alleen maar over koetjes en kalfjes gaat ( je uit je eigen geloofsysteem kunt citeren en de ander geduldig luistert, of jij geheel vrijblijvend aanhoort wat die ander te berde brengt) dan gaat het nog wel. Zeker als er behoorlijk veel overeenkomsten zijn te bespeuren in de content.

Maar iedere suggestie om een structurele wijziging aan te brengen in het eigen geloofssysteem op basis van inzichten van een ander....... Wow....... weerstand in de tent, gedonder in de glazen.

Er is dan dus (in mijn ogen) veel te zeggen voor een database structuur.

Maar ja, hoe doe je dat? Hoe maak je dat in je eigen MIND?
De meeste mensen hebben (al) geen idee hoe dat met een website zou moeten en dat kun je nog 'zien' op je beeldscherm en intypen met je vingers op een toetsenbord.

Je eigen MIND omschakelen van een statische organisatie naar een dynamische?

Geen idee.

En..... de angst om al je zorgvuldig geschreven pagina's te verliezen is groot.

Ergens in jouw geloofssysteem is bekend dat:

• Als jij je vaste vorm verliest, dan ben je 'dood'.
• Je weet ook, ergens heel diep vanbinnen, dat als jij niet meer kunt putten uit je eigen ervaringen, dan kun je niet meer zelfstandig relateren met het leven.. het zou een grote overweldigende toestand zijn waar jij geen wijs uit kunt worden, geen betekenis aan kunt geven.

Dat maakt de keuze nogal van levensbelang.

Jij bent geïdentificeerd met de statische inhoud van je MIND.

Jij interpreteert dat statement als:
- wanneer de 'vorm' die al die verzamelde content heeft weg zou zijn, niet meer geraadpleegd wordt, dat jij dan dus 'dood' bent.

Omdat je MIND je informatie management systeem IS, waarop je al je keuze baseert, intrinsiek bedoeld om je verder mee te ontwikkelen (door te leven dus) stribbelt dat nogal tegen, tegen dat idee.

De aanname dat je de content weg zou moeten doen is alleen geen juiste, in mijn ervaring.
De aanname dat je je MIND niet meer zou moeten gebruiken ( populair in spirituele literatuur: "bezieling en levensvreugde komen vanzelf als je je MIND de boel niet laat besturen") is in mijn ervaring ook geen compleet juiste voorstelling van zaken.

Je ervaringen, wat uiteindelijk de wezenlijke inhoud van je Z11 is, daar doe je helemaal geen afstand van.

Die data, die gegevens, blijven voor je beschikbaar. Altijd.

Dat is ook op zielsniveau van belang..... ervaringen opdoen en je daarmee alsmaar verder ontwikkelen.

Het is dus ook je ZIEL die aangeeft dat het geen afstand kan en wil doen van haar ervaringen.

Omdat dat zo voor je ziel van levensbelang is, wordt dat helemaal niet aan jouw bewuste denkprocessen overgelaten om al jouw ervaringen ergens op te slaan. Het laat zich niets gelegen liggen aan wat jij als jouw (opslag-) capaciteit herkent/vaststelt.
Al die informatie, alle ervaringen die die bewust en onbewust opdoet gedurende de dag, worden geheel automatische iedere dag al bijgewerkt in jouw eigen database in dit Universum, met oneindige opslagcapaciteit.

Dat jij (je actieve bewustzijn) het leuk vond om zich te amuseren met het bijhouden van een privé administratie van hoogte-en dieptepunten, staat jou geheel vrij.
Dat jij het leuker (belangrijker) vindt om die privé administratie met voorrang te behandelen als 'betrouwbare bron' voor het vormgeven van je leven, ook.

De ziel bemoeit zich daar verder niet zo mee... die wil alleen maar ervaringen opdoen en jouw acties op dat vlak staan die wens niet in de weg.
Hoewel...... evolutie, een ontwikkeling met vernieuwing, ligt mogelijk wel in je blauwdruk als mens opgeslagen.  Kunnen genieten van ( de dynamiek van) het leven ook.
Dus daar bemoeit je ziel zich dan op de achtergrond toch wel tegenaan, iedere ruimte die jouw privé administratie daarvoor toelaat benuttend om je niet al te comfortabel in je eigen privé-administratie terug te trekken en een statisch zich oeverloos repeterend leven te gaan leiden. Daar is je ziel niet voor gekomen.

Dus als statisch is wat jij met je bewustzijn verkiest, zal het leven aangeven dat dat niet haar natuurlijke levendige staat van zijn is.

Als jij het daarentegen toelaat (bewust kiest) dat jouw MIND en jouw ziel een bewuste interactieve verbinding aangaan, dan krijg je heel veel meer energie, goede ideeën en zin om nieuwe dingen echt aan te pakken.

Je hele informatiestructuur (huidige privé-geloofssysteem) wordt ge-zipt ( is ook nog altijd niet weg, kan nog altijd geraadpleegd worden, indien gewenst), maar je schakelt om naar het gebruik maken van de natuurlijke dynamische organisatiestructuur.

Natuurlijk moet je daaraan wennen.
Je hebt waarschijnlijk het grootste deel van je wakende uren besteed aan het bijhouden van je privé-database de laatste jaren... in plaats van aan ' leven' in het hier en nu en nieuwe ervaringen opdoen.
To-do-lijstje maken en inventarisaties van wat er allemaal ' niet goed is' en dringend anders moet worden gemaakt. ( Waar je aan het eind van deze meta-activiteit dan helaas niet meer aan toe komt om ook daadwerkelijk uit te voeren..... jammer, morgen beter.)
Wat ga je nu eens de hele dag ' doen' dan, in plaats van napluizen wat er zoal in je prive-web te lezen valt?

Maar als je die intentie uitspreekt, die fundamentele keuze maakt, dat je je MIND in directe dynamische verbinding met je ZIEL wilt gebruiken om je dagelijkse dag mee vorm te geven, dan activeer je een heel scholingsprogramma dat je relatief geruisloos door het proces leidt. Precies passend bij jou en jouw ervaringen.
Precies passend ook bij jouw missie, die activiteiten die jou echt blij maken, waarbij jij al jouw talenten kunt inzetten voor ontwikkelingen.

Nog altijd zal dat behelzen soms even iets na te pluizen in je databasevelden. Je zult nog altijd bewuste keuzes binnen je informatiesysteem moeten maken, dat is onderdeel van je takenpakket als 'sturend creatief bewustzijn'

• Is dit gegeven nog wel actueel? (er zijn kennelijk signalen van het tegendeel)
• De inhoud uit twee velden conflicteren met elkaar. De suggestie (gegeven je ervaringen) is om het zo op te lossen..... stem je daarin toe?

Ik ben daar doorgaans binnen een half uur mee klaar, want het zijn hele overzichtelijke korte lijstje en alle informatie over ' waarom is dit nu belangrijk om een bewuste keuze in te maken' is ook voorhanden.

Wetend dat mijn informatiesysteem altijd up-to-date is, geeft zoveel ' rust in de tent'.

En, de toegang die het me biedt tot het ook kunnen raadplegen van het collectieve bewustzijn, alle ervaringen van ' de mens' , on the fly, passend bij de ontwikkelingen en ervaringen van de dag, brengt nieuwe mooie en passende ideeën letterlijk met de snelheid van het licht naar voren, waar ik dan weer mee kan spelen en ervaringen mee kan opdoen.

Maar iemand die ' draait' op een statisch informatiesysteem, ziet daar de lol niet zo van in.

Tenzij, wellicht, de ziel zich roert dat het toch echt wel tijd is voor een diepgaande verandering, wil het nog wat worden met dat  'genieten van het leven'..... misschien ?

hyperlink

Ik ben mijn eigen blog over het collectief bewustzijn van voor tot achter eens helemaal aan het doorlezen.
Daar maak ik regelmatig de vergelijking tussen:

• hoe ik ervaar dat het werken met het collectief bewustzijn werkt in het vormgeven van je leven via de keuzes die je maakt en
• het werken met het internet.

Vanmorgen was de inspiratie voor een blogstukje een woord: hyperlink en welk verband ik zie tussen het fenomeen hyperlinks in de communicatie online (op het internet) en de menselijke communicatie offline ( in interacties in het dagelijks leven).

Mijn talent voor 'luisteren' beperkt zich niet tot het horen en begrijpen van de woorden die iemand spreekt.

Ik maak gebruik van een gevoeligheid voor het herkennen van  'bijzondere tekens' in de non-verbale communicatie, die een universele geldigheid hebben. We gebruiken ze allemaal, want, dat is in onze menselijke blauwdruk zo afgesproken.

In een gesprek met iemand, waarbij ik vooral belangstellend luister, kan ik in no-time met iemand 'de diepte' in gaan en bijzonder veel over iemands kijk op de wereld te weten komen.

Wanneer er aangegeven wordt dat er ergens een structureel probleem ervaren wordt, heb ik de kern van dat probleem gewoonlijk bijzonder snel in de peiling.

Niet omdat mensen mij over het probleem vertellen of hun kijk daarop.....; als dat wat zij als het probleem zagen werkelijk de basis van het probleem was dan hadden ze het zelf al opgelost, toch?

Nee, de meeste informatie krijg ik in het koetjes-en-kalfjes onderdeel van het gesprek, waarbij  'random' informatie wordt uitgewisseld dat 'nergens' over gaat, volkomen irrelevant lijkt voor de beschrijving van het probleem.
Ha, de hoeveelheid dingen in dit Universum die volkomen toevallig zijn kon nog wel eens een stuk kleiner zijn dan collectief wordt aangenomen.....

Wat er in energetische uitwisseling gebeurt is te vergelijken met hoe hyperlinks werken op een website.

Wie een geoefende oog heeft, herkent hyperlinks op een website, zelfs als ze niet de standaard vorm van een woord met een lijntje eronder hebben. Het kan een plaatje zijn bijvoorbeeld, of een navigatie-knop-met-tekst-zonder-lijntje.

Je kan iedere pagina als een op zichzelf staand fenomeen lezen en alle hyperlinks 'links' laten liggen.
Dat geeft aardig wat informatie over de content van die pagina en kan ook vaak voldoende zijn om ermee verder te kunnen, voor de lezer.

'We' doen dat ook vaak, want je in iemand verdiepen, een aantal hyperlinks in de belevingswereld met belangstelling volgen.. kost wel wat tijd en aandacht en dat past niet in een hap-snap snel-snel cultuur.

Maar hyperlinks zijn bij uitstek geschikt om informatie met elkaar te verbinden.
Om diepgang te creëren voor wie  meer nuance of uitleg over het gebodene zoekt, of om een verbinding te maken naar een logische vervolgstap, binnen de eigen website, zowel als links naar andere bronnen.

Zelfs als je sommige hyperlinks niet met het blote oog herkent, dan is er een onfeilbare methode om ze te ontdekken. Je gaat er met je muisaanwijzer overheen.

Zie je een pijltje..... dan is wat je aanwijst geen link.

Verandert het opeens in een handje...... dan is het wel een hyperlink en kun je erop klikken en verschijnt er totaal nieuwe content.

Wanneer ik naar iemand met volle aandacht luister, dan is het alsof ik altijd ook met de muis dat wat er gecommuniceerd wordt aftast. Ik neem die energetische verandering van pijltje naar handje en weer terug waar. Het is een subtiele verandering en het gaat uiteraard heel snel, maar ik ben erop getraind en herken het signaal.

Alles wat ik doe is af en toe op een van die hyperlinks ' klikken', door er even bij stil te staan en er een vraag over te stellen.

Iemand maakt immers energetisch geen hyperlink als die link er in zijn beleving niet is en/of totaal onbelangrijk zou zijn. De gegevens die iemand aan elkaar verbindt en hoe, geven daarmee een schat aan informatie over wat iemand belangrijk vindt.

Komen bepaalde hyperlinks veel voor, dan hecht iemand er veel waarde aan. (Alle reden voor mij om er eens op te klikken en er meer over te weten te komen).

Volg ik een hyperlink naar een verdiepende laag op een 'pagina' (deelonderwerp)  en binnen dezelfde website (gesprek met dezelfde persoon) op een andere pagina? Dan is het boeiend om te zien wat er gebeurt. Krijg ik dezelfde content voorgeschoteld? Krijg ik een totaal ander verhaal?
Als ik bevraag waarom er in een andere context zo'n ander verhaal boven komt en ik krijg een heftige reactie.... bingo: ik heb een innerlijk conflict gevonden. Iemand is het niet met zichzelf niet ( meer) eens over de gemaakte verbindingen. (De meeste mensen zien er de charme trouwens niet zo van in als iemand anders dat opvalt)
Kan iemand het heel rustig uitleggen, dan is duidelijk dat er een contextgerelateerde nuance is, waar iemand inzicht in heeft (en het meestal ook leuk vindt om daarover te vertellen en te zien dat het opgemerkt is).

In gesprek met iemand voel ik daarmee aan hoeveel verdieping hij/zij (zelf) in zijn leven heeft aangebracht en hoe graag hij/zij dat met anderen wil delen.

Veel (interne) hyperlinks...... veel plezier in verbindingen leggen en de eigen inzichten delen.

Veel (externe) hyperlinks .... de aandacht wordt snel naar de buitenwereld verlegd.

Nauwelijks hyperlinks.... weinig interactiemogelijkheden

Ik kan ook al snel aanvoelen hoe iemand zijn 'websites' ( innerlijke informatie wereld) georganiseerd heeft.

Zo zijn er statische pagina's : html . Ieder pagina, over ieder deelonderwerp is woord voor woord handgeschreven.

Als de complexiteit toeneemt  en het ondoenlijk wordt om alles op die manier actueel te houden, dan schakelen websites meestal over naar dynamische pagina's: database aangestuurd.
Dat is best wel even wat ontwikkelwerk om de omschakeling te maken, maar.. je hebt er daarna lang plezier van.

Vraag iemand of hij de geboden informatie anders voor je kan sorteren, of kan filteren op bepaalde kenmerken bijvoorbeeld en het is duidelijk of iemand zijn informatie statisch of dynamisch heeft georganiseerd.

Een html website kan dat niet ' on the fly' leveren. Als de websitebouwer je zeer toegenegen is om je terwille te zijn, zal hij proberen om ter plekke een nieuw pagina bouwen... die hoogst zelden veel diepgang (hyperlinks) heeft.

Een dynamische website kan dat onmiddellijk leveren, zonder al teveel moeite. Als het al niet een functie is aan de gebruikerskant, dan kan de databasebeheerder zo inloggen en het gevraagde tevoorschijn roepen.

Lukt het de html-bouwer niet om snel iets passends in elkaar te flansen voor je, dan is hij over het algemeen 'niet blij' met je verzoek. Het is ' veel werk' en kost bakken met energie en hij is al zo druk met het napluizen van al die individuele pagina'd die hij probeert te beheren waarvan hij ergens wel weet dat er iets niet op klopt!

Ziet een database-beheerder dat er iets niet meer actueel is of ontbreekt, dan is hij wel blij met je verzoek, want dat heeft hem geholpen zijn database goed up-to-date te houden.
Omdat dat vaak maar een kleinigheidje betreft.... is dat ook zo opgelost.

Op internet zijn html-gebaseerde pagina's langzamerhand een uitstervend ras.
Zou het zo zijn dat we als menselijk collectief ook aan het evolueren zijn van het statisch organiseren van onze gegevens naar dynamisch, in onze innerlijke werelden en onze databases ongegeneerd durven koppelen, omdat we weten dat de content wat onszelf betreft klopt met onze ervaringen en we iedere kans van harte aangrijpen om de content en de beleving nog rijker te maken, met mooie handige verbindingen die steeds minder tijd en moeite kosten om bij te werken?

Ik hoop het en draag er graag aan bij.

stemming

Gisteren kwam ik weer een woord tegen dat mijn aandacht net even wat lange vasthield om het woord Z11.

STEMMING

Ik kwam het tegen in een Engelstalige tekst:

" This is stemming from......"

Wat daar zoveel betekende als:

• Het stamt af van....
• Het ontspringt in.....
• Het vindt zijn oorsprong bij....

Als een Nederlandstalige fan van het bevorderen van harmonieus samenleven, op een manier die prettig is voor alle betrokkenen, weet ik hoe belangrijk 'de stemming' is voor ontwikkelingen in een gemeenschap.

Daarbij geef ik persoonlijk niet de hoofdrol aan de democratische stemming, waarbij er 'voor' of 'tegen' een mogelijkheid gestemd word.

Wel zie ik een hoofdrol aan de sociaal emotionele stemming, zoals in een muziekorkest of koor.

Refereert iedereen wel aan de zuivere 'C'? Spelen we wel in dezelfde toonsoort?
Zo niet, dan is het resultaat van het samenspel goed te voorspellen: er wordt vals gespeeld.

Grappig genoeg komen daar wat mij betreft de Engelse betekenis en de Nederlandse wel heel dicht bij elkaar.

Want mooie, zuivere, duurzame, prettige ontwikkelingen in samenspel, beginnen (vinden hun oorsprong) in de basisstemming.... die al op je instrument is ingesteld voordat je ook maar een noot ' inhoudelijk' stem geeft in de compositie van het samenspel.

Een talentvolle muzikant merkt het als zijn instrument niet meer compleet zuiver gestemd is en.... doet daar dan even Z11 wat aan, wetend dat hij nooit prettig kan samenspelen met een ontstemd instrument.

Ons instrument in samenleven?
Ons Z11.

Niet in Harmoney (in het veld van de mogelijkheden).... ? Dan niet helemaal zuiver gestemd.

Niet in Peace ( in het veld van de mogelijkheden).....? Dan speel je opmerkbaar 'vals' op sommige noten.

In Trouble.....tijd voor een behoorlijk drastische onderhoudssessie aan je instrument.

Mooie composities die de moeite waard zijn om door te ontwikkelen komen altijd voort uit ( are stemming from) een goede stemming.

Mijn advies, voordat je een beslissing neemt en je actief je stem geeft aan 'goed' of 'fout' ( in de context waarbinnen het zich afspeelt)....check je stemming. Zuiver? Harmonieus? Vredig?

Niet echt.......? Stem jeZ11 weer af op het Harmoney-veld voordat je ook maar iets anders doet.

Me-time.

De gedachte dat je best wel mooie dingen kunt bewerkstelligen op een ontstemd instrument, als je maar stug volhoudt en bijvoorbeeld nog harder speelt ....

Of 'de groep' zich maar structureel moet inleven (afstemmen op) diegene die ontstemd is, diegene die niet zo lekker in zijn vel zit......levert op de lange duur van alles op. Maar weinig vreugdevol harmonieus samenspel.*

* even voor de goede orde. Ik beveel hiermee niet aan om mensen die niet lekker in hun vel zitten maar uit het orkest te weren of te dumpen! Maar wel om iedereen goed te leren hoe je je Z11 kunt afstemmen op dat wat universeel zuiver is: helder, klinkend, vol, rijk, warm, puur.

Voeling houden met de stemming is belangrijk 

En ja, sommige mensen hebben daar een absoluut ' gehoor' in en merken veel eerder dan 'de anderen' dat de stemming in sociaal emotioneel opzicht niet meer zuiver is bij samenspel. Misschien een plan om naar die mensen te luisteren als zij aangeven dat er ' iets niet meer klopt' en  'we' even moeten stoppen en het beste even (allemaal) kunnen herijken op een zuivere toon......