problemen? mogelijkheden!

Kort verhaal: 

Conversatie bij een lifecoach

" Mevrouw, ik heb een probleem."

"Vertel verder, wat kan ik voor u betekenen, mijnheer.....?"

" Zeg maar je en jij en Gerard hoor, Gerard Odenverzoek. Nou, mijn probleem is dat ik maar 1 probleem heb. Doordat ik niet meer problemen heb, ervaar ik nu de vervelende bij-effecten van een schaarste aan problemen."

"Kun je daar iets meer over vertellen?"

" Om te beginnen de vraag: ' Waar moet ik nou mijn tijd aan besteden?' Aan problemen oplossen? Dat gaat dus niet, want ik denk in mogelijkheden. Zelfs problemen creëren is geen probleem voor mij. En dus, wat ik ook probeer, ik houd maar steeds dat ene probleem, namelijk dat ik geen problemen heb. Kunt u mij helpen met deze penibele situatie?"

"Kun je nog wat verder beschrijven wat dit voor je betekent in de dagelijkse dag?"

" Nou, zonder voldoende problemen ben ik sociaal gezien toch vies de pineut. Niemand heeft me ook maar ergens voor nodig. Ik heb zelfs mezelf niet eens nodig. Het leven is zo zinloos zonder een stevige problematische fundatie om aan een voortdurende stroom van voldoende problemen het hoofd te bieden!"

" Gerard, mag ik je vragen, nu je de sociale kant naar voren brengt, of je wellicht de hulp van familie, vrienden en bekenden hebt ingeschakeld bij het oplossen van dit probleem? Vrienden en bekenden zijn immers doorgaans een rijke bron van problemen. Zij kunnen en willen je wellicht graag van dienst zijn......?"

" Ja, ik heb mijn netwerk, zogezegd wel hierbij ingeschakeld. Maar tot op heden is dat een vruchteloze weg gebleken om het echt goed op te lossen.
Heel veel mensen hebben zat en genoeg problemen, maar ik ontdekte dat ze die rijkdom vaak absoluut niet met mij willen delen. Ik kreeg gaandeweg het vermoeden dat deze mensen erg bang zijn om net zo te eindigen als ik. En dus willen ze hun problemen simpelweg gewoon zelf NIET oplossen.

En zo-eindigen-als-ik is best een reële mogelijkheid trouwens.

Want de mensen die hun problemen wel met mij hebben gedeeld en mijn advies om in mogelijkheden te gaan denken hebben opgevolgd, zagen hun voorraad schijnbaar onoplosbare problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Daarmee verdween de basis van onze jarenlange vriendschap, onze gespreksstof raakte snel uitgeput en weg was de motivatie om nog langer om te gaan met iemand zoals ik.
Voor mijn zelfbeeld doet de tendens van een zich in stilzwijgen terugtrekkend sociaal netwerk geen wonderen. Dus ik denk dat ik wel op een punt gekomen ben waar ik van de mogelijkheid om heil van anderen hierin te verwachten voor de langere termijn kan afzien."

"Hmm, ik begrijp het. Mag ik je dan vragen of je in je leven een tijd hebt gekend waarin je wel een doorlopende overvloed aan schijnbaar onoplosbare problemen ervoer?"

"Jawel...... in die tijd was ik een hele harde werker, die voor ieder probleem dat (bijna) tot een oplossing kwam er tenminste twee moeilijkheden voor terug kreeg. Lange dagen buffelen, voor weinig beloning. Dat was het, ook al zie ik nu dat de extra problemen die het opleverde toch meer beloning waren voor mijn inspanningen dan ik toen dacht."

"Kun je je in meer detail herinneren hoe je toen voor elkaar kreeg wat je nu zoekt, het vermogen om tijd te investeren in het verdubbelen van je problemen...?"

"Tja, ik zou er bijna een 5-stappenplan boek over kunnen schrijven, ik weet nog precies hoe die methode werkt.
- wees zeer ontevreden en ongelukkig met wat je nu hebt en waar je nu bent
- focus op wat je allemaal hebt verloren
- herhaal oeverloos die acties waarvan je best weet dat ze niks oplossen
- noem jezelf meerdere malen per dag een idioot die nooit iets leert
- bevestig, waar je ook komt, wat je ook doet, met klem heel krachtig dat de kans dat je alles ooit lekker voor elkaar hebt wel heel erg klein is.

Succes verzekerd, nooit een tekort aan problemen."

" Met die succes-ervaring op zak, wat weerhoud je ervan om dit stappenplan opnieuw zelf toe te passen?"

"Er is een heel belangrijk nadeel aan deze methode. Het grote voordeel ervan was meteen het grote nadeel gaan vormen. Ik had er genoeg van. Het leven zelf was een probleem geworden voor mij.
Ik was altijd moe, vaak ziek, had altijd wel met iemand onenigheid, zelfs langslepende conflicten, chronisch geldgebrek en was voornamelijk bang, bang voor alles wat er verder nog mis kon gaan. Niemand zag me ooit nog lachen, alle levensvreugde en lichtheid was uit mijn bestaan weggesijpeld."

"Gerard, wat je zo te horen graag wilt is om wel meer problemen te zien in je leven, maar toch vooral te kunnen blijven lachen. Als dat inderdaad zo is, dan ben je hier vermoedelijk wel aan het juiste adres."

" O ja.....?""

" Naast lifecoach en adviseur in duurzame gemeenschapsontwikkeling ben ik namelijk ook spiegelmaker.

Ik maak spiegels voor de ziel.
Speciaal voor verlichte, gelukkige personen zoals jij, die een schaarste aan problemen ervaren, heb ik een bijzonder nieuw model ontwikkeld. Het werkt met een caleidoscopisch prisma-effect...kijk maar hier!

Met deze spiegel kan je ene probleem zich tot een bijna oneindig aantal laten vermenigvuldigen. Dat is ook nog eens heel dynamisch, ze veranderen steeds van vorm, maken steeds wisselende patronen, zodat je ze nooit echt kunt vatten.
Tegelijkertijd kijk je in de de ogen van vele gezichten, mensen die je toelachen en jou probleem niet alleen delen, maar ook direct wezenlijk contact met jou nodig hebben voor hun voortbestaan in deze wereld en zolang jij het leven toelacht, lachen zij net zo hard met je mee."

Terwijl de lifecoach zich los probeert te wurmen uit de innige omhelzing van de heer Odenverzoek, die juichend was opgesprongen bij het zien van het potentieel van deze mogelijkheid constateert ze droogjes:
" Probleem opgelost."

(-: