Ik mag graag een beetje grasduinen in boeken en tijdschriften die ideeën aandragen voor het zinvol vormgeven van je leven, met bezieling en plezier. Zien wat 'collega's' schrijven.
Daarin komen allerlei adviezen met grote regelmaat naar voren.
Vaak kan ik een heel eind meegaan met wat ik lees.
Maar er zijn ook ideeën die ik simpelweg echt niet met mijn eigen ervaringen in overeenstemming kan brengen. Daar kan ik me dan lekker over opwinden en bijvoorbeeld dit stukje gepassioneerd over schrijven.
Het is een wijdverbreid idee dat als je een verlicht persoon wilt zijn (wat dat dan ook moge weze, maar het lijkt in ieder geval iemand te zijn die het leven zelf nogal waardeert en er weinig onder lijdt) dan je dan totaal 'vanuit je hart' zou moeten gaan leven en overal ' ja' tegen moet zeggen.
In de uitwerking van dit idee wordt er over het algemeen nogal veel ruimte gelaten aan de interpretatie en praktische invulling van dit concept. Een ruimte die, naar mijn idee, als die op de meest voor de hand liggende/ meestvoorkomende manier wordt begrepen en uitgewerkt, eerder tot meer moeilijkheden leidt dan tot verlichting.
(Tenzij je het leven zo zat bent dat je er binnen 24 uur wel helemaal klaar mee wilt zijn, natuurlijk en je denkt dat het na de dood allemaal 'paise en vree' is....Je kan dan bijvoorbeeld je hart volgen dat je de weg huppelend en zingend wilt oversteken om zo snel mogelijk een broodje te kopen bij de bakker terwijl er een truck aankomt denderen bijvoorbeeld...)
Want dergelijke artikelen en hoofdstukken wekken de indruk dat er twee boosdoeners in het spel zijn, die al het leed in je leven veroorzaken: het woord nee en je verstand (je denkvermogen).
Populair is ook te denken dat je verstand het woord nee niet eens kent en begrijpt.
Toch, in mijn beleving, is ' ja' zeggen tegen alles wat er zich maar aandient, tegen iedereen die iets van je wil, zonder je verstand erbij te gebruiken, zonder (actief en bewust) keuzes te maken over wat je nu ook en op welke manier uit gaat drukken in daden, bepaald geen zaligmakend recept, als het al praktisch uitvoerbaar zou zijn.
En als de nauwere interpretatie dan is dat je dan toch in ieder geval ' ja' moet zeggen (en dan ook het beste zo snel mogelijk, want ja, je leven speelt zich af in het nu, in acties moet omzetten) tegen alles wat je je leuk en prettig lijkt, wat je een fijn gevoel geeft ( je hart volgen).... daar zien de vrachwagenbestuurder in de Bakkerstraat en ik daar ook nog niet onmiddellijk alleen maar heil van komen.
'Ja' zeggen tegen echt alles en iedereen, creëert in no-time een logistieke nachtmerrie. Want hoe kun je op dezelfde zaterdagmiddag een pakje voor je moeder in een stad in Nederland bezorgen, met je vriendin in het vliegtuig naar America zitten, een collega helpen verhuizen en met je band in de studio een CD opnemen?
Natuurlijk zijn er stromingen in dergelijke literatuur die op de mogelijkheid wijzen om op meerdere plaatsen tegelijkertijd te zijn als je er maar in gelooft.
Tja..... ik ben nog niemand tegen gekomen die mij hier overtuigend bewijs van heeft geleverd. Wel een hoop hele vermoeide gestreste mensen die poging op poging stapelen om te bewijzen dat het moet kunnen werken om alles tegelijkertijd te willen doen.
En ook veel mensen die 'ja' zeggen en vervolgens 'nee' doen.
Dat geeft op de korte termijn vaak wel verlichting (van de werklasten), maar op de langere termijn een hoop gezeur en relationele problemen met al die mensen die op iets van jou hadden gerekend en wegens het ontbreken ervan met een probleem opgezadeld worden.
(Wat, in dergelijke literatuur altijd hun eigen probleem, verantwoordelijkheid en creatie is, want ieder is immers slechts verantwoordelijk voor zijn eigen reactie op een gebeurtenis......
Mijn moeder had een uitdrukking die ik hierop heel toepasselijk vind: amehoelah!)
Vind ik het dan allemaal onzin?
Nee, maar mijn interpretatie van dat altijd ' ja zeggen' en vanuit je hart leven is dan ook wat anders ingevuld.
Om te beginnen beschouw en gebruik ik het woord ' nee' niet als een manier om een mogelijkheid of een persoon mee uit mijn (belevings-)wereld te duwen alsof het zou betekenen:" Jij mag niet bestaan".
'Nee' betekent niets meer en niets minder dan uiting geven aan de observatie dat 'deze mogelijkheid, hier en nu me onvoldoende aanspreekt om in de voorgestelde vorm via mijn acties op in te gaan'.
Dat kan bijvoorbeeld zijn omdat de waarschijnlijke effecten van de uitvoering op de langere termijn niet opwegen tegen het kortstondige plezier dat ik ermee doe of heb.... of simpelweg dat ik al iets anders had afgesproken te doen in het beoogde tijdvak.
Leven vanuit je hart, gebruik makend van gezond verstand heeft naar mijn idee meer te maken met een plek in je belevingswereld dan met een bloed rondpompend orgaan in je lijf dat sterk met gevoelens wordt geassocieerd. Hoe mooi en belangrijk ook, dat orgaan, met haar functies vormt slechts een deel van je hele wezen vormt. De andere onderdelen verdienen het ook om ' ja' tegen te zeggen ;-) om je een heel en compleet mens te voelen.
Ik kan het hart van waaruit ik kies te leven zelfs aanwijzen in mijn model van het veld van de mogelijkheden.
En uit de mogelijkheden die zich in dat veld bevinden kan ik met een gerust hart kiezen, want die zijn in harmonie met mezelf, de ander en de wereld
Zelfs daar zeg ik niet via mijn daden 'ja' tegen iedere mogelijkheid! Meestal wel tegen de beste mogelijk die ik daar zie.
Ik weet ook dat die opties nog in het hart van een ander diagram voorkomen:
Ze zijn op zowel korte als langere termijn bevorderlijk voor de gezondheid en het welbevinden van body-mind & soul.
Wat een hoop harten en 'ja' zeggen tegen het beste wat het leven te bieden heeft (de liefde, wordt dat dan vaak weer genoemd....(?)).
Het kon wel Valentijnsdag zijn :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten