linksom/rechtsom

Eerder deze week zag ik een parallel, tussen mijn rol en taakopvatting nu (als adviseur duurzame gemeenschapsontwikkeling) en mijn vroegere werk als informatiespecialist in het publieke domein.

Ik werkte in en vanuit een Openbare Bibliotheek en ontwikkelde een specialisatie in maatschappelijke informatie..... het selecteren, ordenen en ontsluiten van gegevens over allerlei zaken die van invloed zijn op de keuzes om je dagelijkse dag mee vorm te geven.

Pionieren. Want..... dat je daarvoor ook in de bibliotheek terecht kunt, kwam veel mensen bijzonder vreemd voor. (Zelfs veel bibliothecarissen bekeken deze tak van informatiesport met aardig wat scepsis, want.. het zou wellicht toch wel eens erg persoonlijk kunnen worden.)

Pas toen duidelijk werd:

1. Iemand een roman aan kunnen raden die naadloos past bij zijn smaak, voorkeuren en leeservaring is ook een erg persoonlijke (informatie-) dienstverlening.
2. Goed georganiseerde toegang tot hele objectieve gegevens over diverse zorgverleners en hun aanpak, subsidiemogelijkheden (e.d.) is niets meer of minder dan een manier om simpelweg meer opties op tafel te kunnen leggen die de klant mee kan nemen in zijn afwegingen. De bibliothecaris is niet opeens zorgverlener, of beslisser in het uiteindelijke keuzeproces, maar is, zoals op vele andere terreinen de gids in de wereld van de beschikbare informatie over allerhande thema's.

Toen smolt de interne scepsis weg als sneeuw voor de zon en was er de nieuwsgierigheid om zich in het hanteren van deze informatiebronnen te verdiepen en bekwamen.

Dan is het vervolgens boeiend om te zien hoe de buitenwereld aankijkt tegen het fenomeen bibliotheek.
Binnen de mensen die actief van de beschikbare media in bibliotheken gebruik maken zijn er grofweg twee stromingen:

1. zij die het vooral voor ontspanning gebruiken (vooral in de verbeeldende media geïnteresseerd zijn)
2. zij die het vooral voor studie gebruiken (vooral in de informatieve media geïnteresseerd zijn).

De bibliotheek biedt beide typen en je mag beide typen gebruiken, de bibliotheek heeft daarin geen voorkeur. Jij hebt keuzevrijheid waarmee jij je geestelijk en emotioneel 'voedt'.

Sinds een paar jaar heb ik een esoterische dimensie aan mijn nuchtere instelling toegevoegd en ervaar ik dat er een ' bibliotheek van alle menselijke ervaringen' is ( het collectieve bewustzijn), waar we allemaal een gratis lidmaatschapspasje van hebben en die we via de ziel zelfs op afstand kunnen raadplegen.

Veel mensen die hier überhaupt weet van hebben zijn heel blij met deze service voor het vormgeven van vooral hun vrije tijd. Zij vertellen regelmatig dat de ziel er wat hen betreft is om poezie, muziek en mythologische verhalen te kunnen ervaren.
Prima, zo ver.
Waar het bij mij begint te wringen is dat er binnen deze categorie ' gebruikers' van de bibliotheek van het leven, met enig dedain wordt gesproken over de meer analytische kanten van het leven. Daar zou geen (nooit) bezieling in zitten en zelfs (altijd) mooie dingen stuk maken.

Daar ga ik steigeren.

Dat iemand ervoor kiest en er het meeste plezier aan beleeft om altijd direct rechtsaf te slaan in de bibliotheek van het leven en zich onder te dompelen in de verbeeldende kant van het leven voor inspiratie, mooi.
Dat de rest van de bibliotheek daarmee tot ongewenst en zelf gevaarlijk territorium wordt bestempeld...... niet zo prima (in mijn ogen).

Omgekeerd hetzelfde.

Dat iemand ervoor kiest en er het meeste plezier aan beleeft om altijd direct linksaf te slaan in de bibliotheek van het leven en zich onder te dompelen in de beschrijvende kant van het leven voor inspiratie, mooi.

Dat de rest van de bibliotheek daarmee tot ongewenst en zelf gevaarlijk territorium wordt bestempeld...... niet zo prima (in mijn ogen).

En het is niet snel 'goed' (om mij op dit terrein rustig te zien zijn)

Dat iemand ervoor kiest en er het meeste plezier aan beleeft om linksaf of rechtsaf , zich in de bibliotheek uitsluitend te laven aan wat via het medium-type ' het geschreven woord' (boeken) beschikbaar is, mooi.

Dat de overige media en bronnen in de bibliotheek dan vervolgens tot ongewenst en zelf gevaarlijk territorium worden bestempeld...... niet zo prima (in mijn ogen).

Voor mij is het net zoiets als besluiten dat het gebruik van een van je eigen hersenhelften zeer ongewenst is en zelfs gevaarlijk. Of dat een van beiden er uitsluitend is voor toepassing in je vrije tijd en de andere helft in je werkzame/productieve tijd. (Zucht)

De rechterhersenhelft is vooral gespecialiseerd in ' verbeelding' (analogie, bevrijden), (wat niet noodzakelijkerwijs 'fictie' is!).

De linkerhersenhelft is vooral gespecialiseerd in 'analyse' (vertalen, bevatten) ( wat niet noodzakelijkerwijs 'non-fictie' is!)

Enfin, er valt nog een hoop voor me te doen, als pionier, als gids in wat de bibliotheek van het leven te bieden heeft en hoe je je eigen leven ermee kunt verrijken.