meta-vergelijking..... de grijze massa

Een bepaald soort massa verdient een eigen blogstukje: de grijze massa.

Het is grappig om te observeren dat we in onze taal daar twee typen dingen mee aanduiden:

• onze hersenen (de massa waarmee we onze eigen indrukken bewerken)
• de gezichtloze, saaie, routineus opererende, vrij passieve * 'bulk' van de mensheid

* mensen met passie, worden dan juist vaak weer met kleurrijk aangeduid.

Een andere grijze massa waar we in onze wereld bekend mee zijn, die vaak een sluier over warme en zonnige dagen legt, is... een wolkendek. Die laag die zich dan tussen onze dagelijkse dag en de zon bevindt.
Die, zeker als hij totaal grijs is, het zicht op de zon totaal ontneemt zodat je mogelijk nauwelijks een idee hebt waar de zon zich ten opzichte van jou bevindt.
We voelen ons over het algemeen beter, levendiger, opener, warmer, lichter, vriendelijker, geduldiger, optimistischer als de zon schijnt en de lucht lekker veel blauw laat zien.......

Het wetenschappelijke adagio ' je moet (altijd) je grijze massa gebruiken om tot bevredigende oplossingen te komen' en het spirituele adagio ' je moet je grijze massa absoluut niet (nooit) gebruiken als je een passievol leven wilt leiden' brengt je daarmee in een ongelooflijke spagaat.
Een spagaatvorm van een energetische driehoek, hoe knap geconstrueerd ook, beschrijft uiterst zelden een EST.

Toch is het precies deze spagaat die de springplank vormt voor het bewust maken van een oorsprong.
Als je de plek ziet ( in de E = M (C-kwadraat) vergelijking nieuwe Z11-bewust-zijn stijl) waar hij volledig en heel natuurlijk tot zijn natuurlijk recht komt om daar te geraken waar de zon altijd schijnt.

Wordt vervolgd......