tig

Eind jaren tachtig werd er in mijn omgeving een uitdrukking vaak gebruikt om een onbepaalde, grote hoeveelheid aan te duiden: "tig".

Bijvoorbeeld in een zin als:  "Ik heb dat al tig keer gedaan!"

Of het (nog steeds) gangbaar Nederlands is, betwijfel ik een beetje.

Het vindt zijn oorsprong in de de uitgang die heel veel grote getallen hebben : twintig, tachtig, zeshonderdvijfenzeventig.....

Vandaag gebruik ik het woord in dezelfde betekenis ( in een wat andere context uiteraard, ook met een wat andere bedoeling......)

We mopperen als moderne mens nogal eens over hoe we met elkaar omgaan, als gemeenschapszin sterk op de achtergrond is geraakt.

" Het is iedereen voor zich, tegenwoordig."

Hoe vaak verzuchten we dat? Tig keer, is een behoorlijke accurate inschatting, lijkt mij.

Dat maakt de toegepast wiskundige systeemdynamische overkoepelende formule geldig :

" Ieder1 voor zich tig"

En dat.... kon nog wel eens meer van de onderliggende dynamiek inzichtelijk maken dan op het eerste gezicht zo lijkt.

Je herkent er de gewone, gezonde vorm van voorzichtigheid bijna niet meer in, wat een combinatie is van

• vooruitzien,
• anticiperen op mogelijke uitkomsten
• geen onnodige risico's nemen
• zelf een situatie kunnen inschatten en er met zorg in kunnen handelen, gebaseerd op de keuze die het meest waarschijnlijk het beste resultaat zal voortbrengen

Het belang van voorzichtigheid is zover in onze cultuur doorgevoerd dat het nu gaat over:

• de toekomst vrezen
• vooral anticiperen op problemen 
• helemaal geen (normale gezonde gecalculeerde) risico's meer durven nemen
• met situaties omgaan door (relevante aspecten ervan) te vermijden

We hebben collectief geleerd en aanvaard dat we afgescheiden zijn van elkaar en de meeste veiligheid kunnen creëren door in het mobiele coconnetje van ons eigen geloof-systeem op hoog tempo rond te knarren, communicatie vanachter onze schermen te laten verlopen.

Tijdelijk uit ons eigen individuele, op maat gemaakte, geloof-systeem stappen en open de wereld tegemoet treden en kijken wat er verder zoal in het leven te beleven valt, als je eens uitstapt en echt rondkijkt, vragen stelt en de indrukken van al je zintuigen eens echt in je opneemt........ is collectief gelabeld als 'buitengewoon gevaarlijk'.

We denken dat we, vanuit de veiligheid van ons eigen individuele geloof-systeem volledig zicht hebben op de situatie. Maar volgens mij zien we daarmee de belangrijkste elementen volledig over het hoofd.

Terug naar de toegepast wiskundige tekentafel.

Hoe lossen we het vraagstuk - " Ieder1 voor zich tig"- op

(als 'we' er kennelijk toch niet zo blij en gelukkig meer mee zijn) , 

met gemeenschapszin, op een hele simpele manier?

Hier is een mogelijkheid die ik zie.

" Ieder1 voorzichtig" (oorspronkelijke natuurlijke gezonde toestand waar we van zijn afgedwaald)

" Ieder1 voor zich tig" ( huidige te ver doorgevoerde voorzichtigheid: leven in voortdurende, keuzekwaliteit nadelig beïnvloedende angst (voor het leven en elkaar))

" Ieder1 voor zicht ig " ( minieme wijziging in de formule, genoeg om de boel energetisch in beweging te zetten op een minuscuul kleine hoeveelheid verwarring en onduidelijkheid...(niks dus om je ernstig zorgen over te maken), die de impuls voor de oorsprong naar 'nieuw' in beweging kan zetten
(omdat je geloof systeem dit niet herken, het bevat geen 'ig', kun je er maar beter even erbij stilstaan en iets meer aandacht aan geven.... daarmee stap je uit je eigen cocon, maar ben je nog wel veilig dicht bij je eigen geloof-systeem)

" Ieder1 voor zien ig" (de energetische relatie tussen ' zicht hebben' en daadwerkelijk 'zien' verandert de dynamiek nog wat meer, terwijl het allebei om vormen van kijken en interpreteren gaat)

" Ieder1 voorzienig" ( nieuwe verbindingen makend. minder draaiend om wat je hebt en hoe je dingen moet doen, wat je moet zijn, dan om wat je (aandacht) geeft)

Je stapt weer in je karretje, gerustgesteld..... je hebt gezien dat er niets gevaarlijks aan de hand is. Je kunt weer onderweg.....

Met dit ulta-kleine, speelse, (veilige !)  kortstondige bezoekje aan de omgeving buiten je eigen over-de-snelweg-van-het-leven voortrazende eigen vehikeltje, kan het hele begrip van jou en je gemeenschap verschuiven...

• in plaats van bang om te verliezen wat je hebt, besef je de rijkdom in wat er al is.
  (zonder dat je blind hoeft te zijn voor de reële risico's van de situatie zoals hij is en de mogelijkheden die er zijn)
• Wie denkt dat ieders motivatie voortvloeit uit 'ieder voor zich 'en zelf dan ook het gedrag dat uit dat begrip voortvloeit naleeft leeft heel anders dan iemand die denkt dat ieder voorzienig is: waardevolle aspecten, talenten, ideeën, ervaringen met zich meebrengt en graag deelt.
• Van ' mijn leven is constant in gevaar, ik moet me vasthouden aan wat ik al ken' verschuift het begrip naar ' het is veilig om nieuwe mogelijkheden te verkennen en te benutten' en dat leidt dan op termijn weer tot een doorleefd besef 'er is genoeg, ik kan (meer en meer) openlijk en vrijelijk delen.'

Ieder voor zich en God (begrepen als een of andere afgescheiden hogere macht, die ook wel de voorzienigheid wordt genoemd) voor ons allen?

Dat kon dan nog wel eens tot een besef leiden dat iedereen de voorzienigheid is.

Waarbij het wel helpt als we meer en meer uit de vehikeltjes van ons individuele geloof-systeem stappen, in het collectieve geloof-systeem van onze natuur, het Universum.

Een manier om dat Z11 vaker te doen is bij iedere keer dat je denkt:

" O la la, ik moet hier  (nu, in deze situatie) wel voorzichtig zijn!" eens kijken of je die gedachte kunt aanpassen..... als startpunt voor een geheel nieuwe ervaring.....

" Hmmm, hoe kan ik hier (nu, in deze situatie) voorzienig zijn?"

• Iedereen voor zich?
  (een idee gebaseerd op (de angst voor) schaarste, die je jezelf energetisch doet afwenden en afsluiten van wat er overkoepelend ( nodig) is?

of....

• Iedereen voorzien!
  (een idee gebaseerd op 'er is genoeg' om positieve nieuwe ontwikkelingen nu mee vorm te geven)

veel plezier.

(-: