maandag 1 februari 2016

taal(v)aardig vanZ11sprekend


In dit blog maar ik talloze verbindingen tussen twee dingen die hetzelfde zijn, toch een totaal verschillende waarde en/of functie hebben en samen toch heel aardig een andere boodschap overbrengen.Een boodschap die niet meer en niet minder is dan een uitnodiging  aan jou om ook na te denken over ( en te spelen met) een hogere, samengestelde orde en jouw rol daarin, liefst met een glimlach.

Het symbool 11 leent zich er fantastisch voor om op de spiegel van het bewust zijn mee te spelen, zoals hier in wiskundige zin volledig uitgelegd.

Vandaag heb ik zin aan een grensoverschrijdende taalkundige bespiegeling.

In Nederland wordt een bepaalde reeks woorden door mensen die actief aanwijzingen uit de christelijke traditie dagelijks in praktijk brengen veel gebruikt. Deze reeks woorden, door hen gebed genoemd, heet 'Het Onze Vader'.
Het is bedoeld om even, gezamenlijk of alleen, stil te staan bij de krachten die ervoor zorgen dat je mag ontvangen wat je krijgt en kunt geven wat je hebt.

Als ambassadeur van me-time (even al je activiteiten onderbreken wat je aan het doen bent en aandacht hebben voor het proces) herken ik hierin een me-time-methode.
Via het, met je volle aandacht opzeggen van een vaste reeks woorden die rust, dankbaarheid en oog hebben voor het proces uitdrukken, .... verbind je je even met jezelf. Dat wil zeggen, met de samengestelde eenheid dus: het collectief dat net even wat omvangrijker is dan jij in je individuele uppie: je-Z-11.

Aardige observatie daarbij is dat dit gebed met een ander woord voor elf begint.
Iedere Franstalige zal dat onmiddellijk herkennen.
Onze is elf, in het Frans.

Toeval?
Dat gebeurt maar een keer?

Ik zie tenminste ook al een tweede keer. Reis met me mee naar een andere plaats en een andere tijd......


Er is een genre fantastische verhalen, waarin het goede altijd weliswaar behoorlijk uitgedaagd wordt om zich te tonen, maar dan toch uiteindelijk lang en gelukkig leeft.
Wij noemen het sprookje, de Engelsen fairytale.
 (Een fairy is een soort elfje, trouwens....!!)

In het Nederlands begint dat type verhaal bijna altijd met :"Er was eens....."
In het Engels is het traditionele begin:" Once upon a time....."

Vraag een Spaanstalige waar een Engelse fairytale mee begint en hij zou zomaar kunnen zeggen:
" Met 11."
Once is 11 in het Spaans.

Zou het dan wellicht echt zo kunnen zijn, dat als je wilt dat je leven zich als een sprookje ontvouwt, waarbij je natuurlijk wel uitgedaagd wordt om je goedheid voor het voetlicht te brengen, ook onder lastige omstandigheden, dat dat verhaal met je Z-11 begint?

Wat denk jij Z-11?







Geen opmerkingen:

Een reactie posten