alles is liefde

Alles is (uiteindelijk een uiting van) liefde, is zo'n gevleugelde esoterische uitdrukking.

Ja, zelfs acties in onze collectieve geschiedenis waar we nu met de hoogste graad van geschoktheid op terugkijken, hadden  in hun totstandkoming, hun wortels in liefde.

Vaak.... zo'n sterke liefde voor de eigen cultuur, dat die de drang om dat te beschermen, te verdedigen tegen invloeden 'van buitenaf' aanwakkert.

Vanuit de aanname dat jouw cultuur, jouw geloofsysteem ' goed' is en (dus) alles wat daarmee niet direct overeenkomst wel 'slecht' moet zijn en ( in het belang van het voortbestaan van jouw geloofssysteem) wel streng aangepakt moet worden en afgeschermd van die invloeden.

Maar als het informatie-en geloofssysteem waar jij uit put nou echt zo vanzelfsprekend  'volledig' en 'goed' is, heeft het dan werkelijk bescherming nodig 'tegen' invloeden van buitenaf?
Als je er zoveel van houdt, wil je het dan niet 'delen' met anderen die zich met jouw cultuur verbinden (als tijdelijke bezoeker, of leefruimtegenoot) en een levend voorbeeld van de grootsheid ervan zijn?
Zouden jouw 'superieure' (want betere, meer bevredigende resultaten opleverende) oplossingen dan niet heel simpelweg anderen inspireren om dat geheel-vanzelfsprekend ook eens te gaan proberen?
Als die namelijk echt zoveel beter werken, zoveel meer succes en plezier opleveren, zouden 'ze' dan slim zijn (ook in hun eigen belang handelend) om die aspecten van jouw cultuur, de mooie mogelijkheden die jij ziet, volledig af te wijzen?

Mogen ze er dan kleine aanpassingen aan doen, vanuit hun ervaring, om het nog verder te verbeteren, naar hun eigen smaak?
Zouden ze die dan weer blij met jou delen, zodat er een boeiende dynamische co-productie ontstaan van culturele fusion? Gebaseerd op wat nu ( objectief waarneembaar, van welke hoek je het ook aanvliegt) goed werkt, in plaats van wat gelooft wordt intrinsiek altijd en overal goed te zijn?

Een cultuur die niet meer dynamisch in beweging is wordt een dode cultuur genoemd.

Een taal die niet meer actief gebruikt wordt, waar niet af en toe woorden bij komen en constructies veranderen, wordt een dode taal genoemd.

Een cultuur zo willen beschermen dat het 'zo blijft als het nu is' handelt niet in lijn met de natuurlijke gang van levende zaken en kan dus maar een ding actief veroorzaken.....

drastische veranderingen.

Alles is liefde, alles is in beweging, alles is steeds aan verandering onderhevig.

Het is mijn begrip dat de uiteindelijke overkoepelde 'database' van het leven waar we allemaal uit putten om onze eigen individuele- en groepsdatabaasjes uit samen te stellen inderdaad 'volledig' is en in haar natuur en opzet altijd de opties die het beste voldoen (gegeven de context)  toont, onvoorwaardelijk altijd en onmiddellijk geeft wat je vraagt.... ( los van de vraag of je die uitkomsten, die mogelijkheden ook kiest te gebruiken)
Het is ook mijn begrip dat daar groot een uitnodiging op staat om ermee te spelen, nieuwe verbanden te leggen en daarmee de boel heel levend, dynamisch en up-to-date te helpen houden.
Het systeem is, naar mijn begrip ervan, zelfs zo ingericht dat je dat niet niet kunt doen.
' God spelen' is expliciet de bedoeling ervan.

De verbanden die jij legt maken een intrinsiek onderdeel uit van die overkoepelde database en worden dagelijkse automatisch bijgewerkt. Alles wat leeft is ingeplugd en ingelogd, energetisch gevoed en alle patronen geregistreerd/opgenomen.
Dat systeem wordt dus tegen niemand van buitenaf beveiligd..... dat hoeft niet want, er is geen leven dat buiten dat systeem valt.
Het kon nog wel eens ' het leven Z11' zijn.

Dat jij ergens diep van binnen weet dat:

• het jouw rol is om God te spelen en dat 
• je dat samen doet met de 'anderen' die ook deel uit maken van jouw systeem en dat
• jij werkt met een volkomen perfect en compleet systeem op basis van onvoorwaardelijke liefde voor zowel het systeem als al haar inhoud en dat 
• jij de kracht hebt en mag gebruiken om over ' leven en dood' kunt beschikken, 
• de macht ook om je wereld te scheppen naar jouw evenbeeld

is (voor wie beleeft dat er een systeem en bedoeling aan het leven ten grondslag liggen, in deze lijn dus niet zo bijzonder.

Echter, zodra je dus iets of iemand 'uit je systeem' wilt weren omdat het er niet in past en onwenselijke wijzigingen van patronen in jouw wereld met zich mee lijkt te brengen.... overweeg dan eens dat je mogelijk op dat moment vooral put uit je culturele groeps-database en je opties en mogelijkheden niet laat voeden vanuit de gehele overkoepelde database, het veld van alle mogelijkheden.

Zodra je merkt dat jouw geloofssysteem bescherming tegen invloeden van buitenaf nodig heeft om intact te blijven.....of dat jij een ander met krachtige maatregelen dient te overtuigen van de universele kwaliteit van de oplossingen die jij voordraagt/uitdraagt (gedraagt) ......

dan kon het nog wel eens zijn dat de God-in-jou je een seintje geeft dat je bij je beslissingen liefdevolle opties buiten beschouwing laat die jou ook ter beschikking staan om mee te scheppen.

Maar ja, het kan natuurlijk ook zijn dat ik maar een hele beperkte visie op het leven heb en dat jij er een veel bredere kijk erop hebt.

Beste collega op deze planeet, laat het me alstublieft weten als ik een goede mogelijkheid over het hoofd zie.