meta-vergelijking ... verstand op nul

Er is een uitdrukking in het Nederlands die spreekt van :" je verstand op nul zetten".

De gangbare uitleg daarvan ligt in de buurt van 'niet ergens over nadenken'

(" Je verstand op nul en je blik op oneindig...... gewoon gaan.")

Dat ligt nogal in de buurt van het zeer gangbare spirituele en zelfontwikkelingsadvies om 'je verstand leeg te maken' en vanuit je hart te leven, waarbij het op mij in ieder geval meestal sterk de indruk wekt dat het verstand ( de 'mind') de zwarte piet als de veroorzaker van al het lijden wordt geïdentificeerd.

'Nergens aan denken', de boel uitschakelen zou aanbevelenswaardig gedrag zijn als je je leven wilt versimpelen.

Ik wordt altijd existentieel opstandig en diepgaand verontwaardigd als ik dergelijk advies lees en had altijd nogal veel woorden nodig om uiting te geven aan iets wat zo recht tegen de gangbare opinie in lijkt te gaan.

Donderdag zag ik voor het eerst vol vreugde hoe ik het met alle spirituele en zelfontwikkelingesadviezen op dit gebied echt heel simpel eens kan zijn.

Met exact dezelfde woorden kunnen we hier namelijk bijna compleet iets anders bedoelen!

Je verstand op nul zetten, kan betekenen ' het uitschakelen, er geen energie in stoppen, niet actief inschakelen'.

Je verstand op nul zetten, kan ook betekenen 'het redeneergereedschap herijken op de universele basiswaarde die 'loodrecht' genoemd wordt'.

Als je verstand nou eens in potentie een zeer krachtige powertool is waarmee je je realiteit in stukken kunt zagen, om er zelf nieuwe mooie , betere, stevige(re) structureel integere constructies mee te scheppen ( je denkkaders), die een situatie onder allerlei hoeken te lijf kan gaan.

Zou het dan niet heel goed kunnen dat het, door de trillingen van hoogintensief gebruik, wat gaat wiebelen, wat ' bot' wordt en een beetje scheef gaat staan?

Zou het dan niet heel aanbevelenswaardig zijn om dat af en toe te controleren?
Zou dat niet ook gewoon blijken uit de kwaliteit van je werk (kwaliteit van je leven)?
Je kan wel menen dat je recht afgesteld staat, maar als twee afgezaagde stukken dan toch ( keer op keer) niet lekker op elkaar passen, dan is dat mogelijk gewoon objectief waarneembaar niet (meer) zo.

En.... is het niet zeeeeeeer aanbevelenswaardig als je je onderhoud aan je powertool pleegt dat je de stekker even uit het stopcontact haalt, voor de duur van de onderhoudsprocedure, zodat je veilig eraan kunt werken?

We zijn het dus eens. ( Wie had dat gedacht ;-) )

Als ambassadeur van me-time en specialist in hoe het verstand oorspronkelijk bedoeld is om goed te werken en enorm krachtig en snel kan bijdragen aan je eigen ontwikkeling en dat van je gemeenschap, adviseer ik ook om (regelmatig) even de stekker er (bewust) uit te trekken.

Maar daar stopt het wat mij betreft niet. 

Dan begint het herijkingsproces.

Of dat nou in yoga, meditatie, 'ff niks' of een bewuste bijstelling doet, het is een herijkingsproces.

Je kalibreert je systeem op de juiste instelling van '0', waar x-as en y-as elkaar kruisen in de grafiek, waar 'tijd niet bestaat'. Waar je exact loodrecht te werk kunt gaan met je powertool.

Geen wonder dat als je regelmatig mediteert, yogaat, een 'ff helemaal niks-' pauze neemt ( liefst in de natuur) en/of bewust op jezelf reflecteert je leven gemakkelijker en soepeler verloopt en je gemakkelijk en snel oplossingen vindt voor issues die zich voordoen, waar je wat 'mee moet'.

En ja, daarna houd je je verstand, ook bij mijn voorkeur, nog een hele tijd 'op nul'.

Alleen daar verschilt mijn interpretatie dan  nogal van hoe veel spiritueel en zelfontwikkelingsinformatie wordt gebracht.

De instelling blijft op het nu verse gekalibreerde loodrecht staan, maar de stekker gaat wel weer vrolijk in het stopcontact van het leven en je gaat weer fluitend aan de slag in de werkplaats van je 'werkelijkheid' om je 'realiteit' in plakjes te zagen als input voor jouw creaties, jouw uitdrukkingen van sin x = 1 ( het leven) . 

Dat is waar je oorspronkelijk voor bedoelt bent, individueel en in de stelsels waar je deel van uitmaakt en aan mee-construeert.

Het gebruik van het verstand is niet de basis van al het lijden.

Het gebruik van een niet-op-haaks-gekalibreerd verstand kon nog wel eens de basis zijn van bijzonder veel lijden in je werkelijkheid, de werkplaats van je belevingswereld, de plek waar je het materiaal bewerkt voordat het zich (weer..... je blijft met cycli werken) in je realiteit manifesteert als een nieuwe ervaring.

Proberen (prettig) te leven zonder je verstand in enige mate bewust te gebruiken, lijkt mij geen uitdrukking van de oorspronkelijke bedoeling van het wezen van de mens.

Ik kan het zelfs koppelen aan de meer ingewikkelde onderdelen van dit blog rond de basisformules.

E = M(C-kwadraat) ( in de versie zoals ik dit op dit blog gebruik)

Als C-kwadraat bewust op nul wordt gezet, ga je vermenigvuldigen met 0.

Als je dan op enig moment je ' massa' de onbekende is in de vergelijking waar je een oplossing zoekt voor een issue, dan ........ deel je door 0. Dat is een wiskundige kapitale 'fout'. Dat leidt niet eens tot 'niets' als in de-waarde-0, dat leidt tot storingen en grote foutmeldingen. Dat kan niet. Sociaal, emotionele mentale kortsluiting is het gevolg.

De dynamiek van het leven heeft een waarde nodig op C (bewustzijn) om natuurlijk ( ideaal gezien sin x = 1, met zijn oneindige mogelijkheden daarvoor, dat is duurzaam)  te kunnen stromen.

En een gekalibreerd verstand helpt er dan wat mij betreft  enorm bij om rechte driehoeken te construeren die de Energetische Transacties beschrijven/betekenis geven.

Goed gereedschap terzakekundig kunnen gebruiken, ligt aan de basis van vakmanschap.