dinsdag 10 mei 2016

hyperlink


Ik ben mijn eigen blog over het collectief bewustzijn van voor tot achter eens helemaal aan het doorlezen.
Daar maak ik regelmatig de vergelijking tussen:

  • hoe ik ervaar dat het werken met het collectief bewustzijn werkt in het vormgeven van je leven via de keuzes die je maakt en
  • het werken met het internet.
Vanmorgen was de inspiratie voor een blogstukje een woord: hyperlink en welk verband ik zie tussen het fenomeen hyperlinks in de communicatie online (op het internet) en de menselijke communicatie offline ( in interacties in het dagelijks leven).

Mijn talent voor 'luisteren' beperkt zich niet tot het horen en begrijpen van de woorden die iemand spreekt.
Ik maak gebruik van een gevoeligheid voor het herkennen van  'bijzondere tekens' in de non-verbale communicatie, die een universele geldigheid hebben. We gebruiken ze allemaal, want, dat is in onze menselijke blauwdruk zo afgesproken.

In een gesprek met iemand, waarbij ik vooral belangstellend luister, kan ik in no-time met iemand 'de diepte' in gaan en bijzonder veel over iemands kijk op de wereld te weten komen.
Wanneer er aangegeven wordt dat er ergens een structureel probleem ervaren wordt, heb ik de kern van dat probleem gewoonlijk bijzonder snel in de peiling.
Niet omdat mensen mij over het probleem vertellen of hun kijk daarop.....; als dat wat zij als het probleem zagen werkelijk de basis van het probleem was dan hadden ze het zelf al opgelost, toch?
Nee, de meeste informatie krijg ik in het koetjes-en-kalfjes onderdeel van het gesprek, waarbij  'random' informatie wordt uitgewisseld dat 'nergens' over gaat, volkomen irrelevant lijkt voor de beschrijving van het probleem.
Ha, de hoeveelheid dingen in dit Universum die volkomen toevallig zijn kon nog wel eens een stuk kleiner zijn dan collectief wordt aangenomen.....

Wat er in energetische uitwisseling gebeurt is te vergelijken met hoe hyperlinks werken op een website.

Wie een geoefende oog heeft, herkent hyperlinks op een website, zelfs als ze niet de standaard vorm van een woord met een lijntje eronder hebben. Het kan een plaatje zijn bijvoorbeeld, of een navigatie-knop-met-tekst-zonder-lijntje.

Je kan iedere pagina als een op zichzelf staand fenomeen lezen en alle hyperlinks 'links' laten liggen.
Dat geeft aardig wat informatie over de content van die pagina en kan ook vaak voldoende zijn om ermee verder te kunnen, voor de lezer.
'We' doen dat ook vaak, want je in iemand verdiepen, een aantal hyperlinks in de belevingswereld met belangstelling volgen.. kost wel wat tijd en aandacht en dat past niet in een hap-snap snel-snel cultuur.

Maar hyperlinks zijn bij uitstek geschikt om informatie met elkaar te verbinden.
Om diepgang te creëren voor wie  meer nuance of uitleg over het gebodene zoekt, of om een verbinding te maken naar een logische vervolgstap, binnen de eigen website, zowel als links naar andere bronnen.

Zelfs als je sommige hyperlinks niet met het blote oog herkent, dan is er een onfeilbare methode om ze te ontdekken. Je gaat er met je muisaanwijzer overheen.
Zie je een pijltje..... dan is wat je aanwijst geen link.
Verandert het opeens in een handje...... dan is het wel een hyperlink en kun je erop klikken en verschijnt er totaal nieuwe content.

Wanneer ik naar iemand met volle aandacht luister, dan is het alsof ik altijd ook met de muis dat wat er gecommuniceerd wordt aftast. Ik neem die energetische verandering van pijltje naar handje en weer terug waar. Het is een subtiele verandering en het gaat uiteraard heel snel, maar ik ben erop getraind en herken het signaal.

Alles wat ik doe is af en toe op een van die hyperlinks ' klikken', door er even bij stil te staan en er een vraag over te stellen.
Iemand maakt immers energetisch geen hyperlink als die link er in zijn beleving niet is en/of totaal onbelangrijk zou zijn. De gegevens die iemand aan elkaar verbindt en hoe, geven daarmee een schat aan informatie over wat iemand belangrijk vindt.
Komen bepaalde hyperlinks veel voor, dan hecht iemand er veel waarde aan. (Alle reden voor mij om er eens op te klikken en er meer over te weten te komen).

Volg ik een hyperlink naar een verdiepende laag op een 'pagina' (deelonderwerp)  en binnen dezelfde website (gesprek met dezelfde persoon) op een andere pagina? Dan is het boeiend om te zien wat er gebeurt. Krijg ik dezelfde content voorgeschoteld? Krijg ik een totaal ander verhaal?
Als ik bevraag waarom er in een andere context zo'n ander verhaal boven komt en ik krijg een heftige reactie.... bingo: ik heb een innerlijk conflict gevonden. Iemand is het niet met zichzelf niet ( meer) eens over de gemaakte verbindingen. (De meeste mensen zien er de charme trouwens niet zo van in als iemand anders dat opvalt)
Kan iemand het heel rustig uitleggen, dan is duidelijk dat er een contextgerelateerde nuance is, waar iemand inzicht in heeft (en het meestal ook leuk vindt om daarover te vertellen en te zien dat het opgemerkt is).

In gesprek met iemand voel ik daarmee aan hoeveel verdieping hij/zij (zelf) in zijn leven heeft aangebracht en hoe graag hij/zij dat met anderen wil delen.
Veel (interne) hyperlinks...... veel plezier in verbindingen leggen en de eigen inzichten delen.
Veel (externe) hyperlinks .... de aandacht wordt snel naar de buitenwereld verlegd.
Nauwelijks hyperlinks.... weinig interactiemogelijkheden

Ik kan ook al snel aanvoelen hoe iemand zijn 'websites' ( innerlijke informatie wereld) georganiseerd heeft.
Zo zijn er statische pagina's : html . Ieder pagina, over ieder deelonderwerp is woord voor woord handgeschreven.
Als de complexiteit toeneemt  en het ondoenlijk wordt om alles op die manier actueel te houden, dan schakelen websites meestal over naar dynamische pagina's: database aangestuurd.
Dat is best wel even wat ontwikkelwerk om de omschakeling te maken, maar.. je hebt er daarna lang plezier van.

Vraag iemand of hij de geboden informatie anders voor je kan sorteren, of kan filteren op bepaalde kenmerken bijvoorbeeld en het is duidelijk of iemand zijn informatie statisch of dynamisch heeft georganiseerd.
Een html website kan dat niet ' on the fly' leveren. Als de websitebouwer je zeer toegenegen is om je terwille te zijn, zal hij proberen om ter plekke een nieuw pagina bouwen... die hoogst zelden veel diepgang (hyperlinks) heeft.
Een dynamische website kan dat onmiddellijk leveren, zonder al teveel moeite. Als het al niet een functie is aan de gebruikerskant, dan kan de databasebeheerder zo inloggen en het gevraagde tevoorschijn roepen.

Lukt het de html-bouwer niet om snel iets passends in elkaar te flansen voor je, dan is hij over het algemeen 'niet blij' met je verzoek. Het is ' veel werk' en kost bakken met energie en hij is al zo druk met het napluizen van al die individuele pagina'd die hij probeert te beheren waarvan hij ergens wel weet dat er iets niet op klopt!
Ziet een database-beheerder dat er iets niet meer actueel is of ontbreekt, dan is hij wel blij met je verzoek, want dat heeft hem geholpen zijn database goed up-to-date te houden.
Omdat dat vaak maar een kleinigheidje betreft.... is dat ook zo opgelost.

Op internet zijn html-gebaseerde pagina's langzamerhand een uitstervend ras.
Zou het zo zijn dat we als menselijk collectief ook aan het evolueren zijn van het statisch organiseren van onze gegevens naar dynamisch, in onze innerlijke werelden en onze databases ongegeneerd durven koppelen, omdat we weten dat de content wat onszelf betreft klopt met onze ervaringen en we iedere kans van harte aangrijpen om de content en de beleving nog rijker te maken, met mooie handige verbindingen die steeds minder tijd en moeite kosten om bij te werken?

Ik hoop het en draag er graag aan bij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten