maandag 30 mei 2016

pain au raisins


Gisterenochtend was mijn inspiratie voor mijn blogstukje natuurlijk nog warm en net uit de oven gehaald en in de etalage van deze Food-for-Thought site gezet.
Was dat (geheel onbewust) de reden dat ik mijn Engelse huisgenoot vroeg om weer eens een rozijnenbroodje voor me mee te nemen van de bakker?

Hoe dan ook toen ik de 'pain au raisins' (van de Franse bakker) in handen had en wilde oppeuzelen zag ik ineens een hele tastbare link naar de wereld van de energie en deed er een woordspelletje mee.

Ik grapte (in het Engels) over  het verband tussen de  'pain au raisins' en 'the pain of reasons' .
(De pijn van de redenen/oorzaken).

Tja, iedereen die wel eens een rozijnenbroodje heeft gegeten zal beamen dat de ervaring nogal een slappe hap is als het alleen een spiraaltje van deeg is.
In een excellent rozijnenbroodje horen rozijnen en..... best wel veel.
Bezuinigen op de rozijnen, levert geen terugkerende klandizie op.
Al die rozijnen moeten natuurlijk niet op een hoopje liggen, dat is ook niet lekker. Met een aardige regelmatig verdeeld over alle spiralen, ook die aan de buitenkant.

Het deeg moet voldoende gerezen (gegroeid) zijn om lekker licht en luchtig te zijn.

Ha, ha, zou het wellicht zo kunnen zijn dat de krenten in de pap van het leven (het spiraal-ritueel) , (net als de rozijnen in een pain au raisins) de regelmatig voorkomende korte momenten van me-time zijn.....?
Niet allemaal op 1 hoop natuurlijk (eens per jaar, eens per week, of eens per dag).
Niet alleen maar in de binnenste cirkels (verborgen, thuis in je vrije tijd), maar ook aan de buitenkant (openlijk, waar je ook gaat)?

Ongeveer iedere 20 tot 30 minuten een zo-zijntje van 5 minuten....?
Even niet-het-deeg, maar wel-het-fruit....

(-:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten