zondag 15 mei 2016

stilstaan


Mijn wiskundeleraar vroeg onze klas ergens in de jaren tachtig wat, zuiver wiskundige gezien beter was:
  • een klok die ongelijk loopt (maakt niet uit, voor of achter) of
  • een klok die stil staat.....
Het leek ons allemaal toch wel beter om een klok te hebben die loopt, want zodra je eenmaal weet hoeveel je voor of achter loopt heb je toch nog altijd een aardig idee van de tijd.

Maar nee, wiskundig gezien was een klok die stilstaat beter, want die geeft in ieder geval twee keer per dag de exact juiste tijd aan. Twee keer 'exact' is een stuk beter dan 'helemaal nooit'.
Ons in verwarring achterlatend over de praktische toepasbaarheid van wiskunde ;-)

Tja.... dat is wat er gebeurt als iemand je een keuze geeft tussen twee niet-zulke-bijster-geweldige-opties....
zowel zuiver wiskundig gezien als zuiver praktisch is er een derde mogelijkheid die niet bij de keuze werd betrokken...... een klok die exact met de juiste tijd gelijk loopt.

-----

Deze herinnering kwam bovendrijven omdat iemand gisteren zij:
" Tja, ik heb liever dat iemand de hele dag aan een computer zit te werken dan bommen gooit op anderen."

Tja, als dat nou alle mogelijkheden waren waaraan iemand zijn tijd kan besteden......

Maar mensen kunnen bijvoorbeeld ook de Happinez lezen.
Ik heb een hele stapel hier en het viel me op dat meditatie en yoga wel de aanbevolen tactieken lijken voor mensen om zichzelf te hervinden in onze hectische (consumptie-) maatschappij.
Altijd?

Wie meer op dit blog leest weet dat als ik me dan wel eens afvraag wat de eeuwigheidswaarde van een advies is (overal en altijd voor iedereen geldig en geweeeeeldig). En dus vroeg ik me ook hier weer af hoe dat dan zit en waarom het zo lijkt te zijn dat zo'n geloof collectief opgepakt is geworden in een paar decennia. 

Mijn herinnering aan een wiskundeles, meer dan 30 jaar geleden, bracht een zeer plausibel antwoord.

Een horloge heeft meer mogelijkheden dan alleen:
  • voorlopen ( met een exacte afstand tot de juiste tijd)
  • achterlopen ( met een exacte afstand tot de juiste tijd)
  • stilstaan
  • precies op tijd lopen 
Het mechaniek kan bijvoorbeeld sneller gaan dan het juiste tijdsverloop, of langzamer.
Zelfs met een hele kleine afwijking, gaat dat op de lange duur een groot verschil met de juiste tijd opleveren.

Ok, toegegeven, dan is er wel een duidelijke afwijking ontstaan van het originele ontwerp, maar he... het kan wel.

Stel nou eens dat wij allemaal te vergelijken zij met klokken en dat iets in ons beseft en doorgeeft of we wel op tijd lopen.
Stel dat een deel van ons (onze ingebouwde biologisch klok, wellicht) weet of we wel afgestemd zijn met het exacte Universele moment en ook in het Universele tempo meetikken, of zelfs compleet stilstaan.

Stel nou eens dat ' je gestresst en opgejaagd voelen', een indicatie is van 'te snel lopen' gecombineerd met 'voor lopen'
Stel nou eens dat 'we' dat collectief in verhouding te snel zijn gaan lopen, omdat we zijn gaan geloven dat alles altijd maar sneller moet draaien en ver vooruit gepland en geregeld moet worden, verder en sneller dan in het originele ontwerp is geregeld......

Zou het dan niet een prima manier zijn om regelmatig even helemaal stil te staan (in yoga of in meditatie bijvoorbeeld ) totdat je intern een seintje krijgt dat je weer kunt gaan lopen.... een seintje dat je nu weer gekalibreerd bent met het moment dat het nu is in de Universele cyclus.

Dat zou dan ook betekenen dat de hoeveelheid tijd die je eraan besteed geen vaste kloktijd kan zijn, maar dat je stilstaat totdat jij het uiterst persoonlijk seintje ' lopen maar weer' krijgt.

Als zoiets het geval is, zou het ook een indicatie zijn voor mensen die structureel de neiging hebben wat te langzaam te lopen ten opzichte van het Universele moment (of de neiging hebben te gaan stilstaan), mogelijk beter een beweeglijk alternatief voor die kalibrering zouden kunnen uitkiezen....?
Want je moet, als je wat achter loopt, misschien wel heel erg lang stilstaan voordat de exacte golf cyclus je het seintje geeft dat je weer kan gaan lopen en...... dat bij herhaling, kost wel heel erg veel tijd van stilstaan.
Even een stapje harder lopen, je even flink opwinden of een sprongetje maken kan je dan veel sneller bij dat signaal brengen dat je op de juiste plek in de cyclus zit en weer 'vooruit' kan.
-----
Een andere methode van kalibrering is 'therapie', waarbij de bedoeling is om regelmatig (eens per week bijvoorbeeld) stil te staan bij onverwerkte zaken uit je verleden. Als er zich dan een verhelderend moment voordoet waarin je het verleden goed kloppend aan het heden kunt koppelen, dan kun je weer een tijdje vooruit.
Alsof het het ' hele uur op de klok markeert' komt daar soms zelfs slaan (in kussens) aan te pas, als onderdeel van het kalibratieproces.

Goh, zou dat hele proces misschien helemaal niet over dat verleden in het verre verleden gaan?
Maar zou het kunnen gaan over het stukje verleden dat jij hebt mee-gemaakt (mede-gecreƫerd) zonder dat het werkelijk beleeft was... het stukje ' tijd' tussen het officiƫle nu in de cyclus en het persoonlijke nu dat 'voor loopt'.
Is het 'pijnlijk' voor je, omdat het zoveel fijner leeft in lijn met je bioritme en het Universele Nu?
Geeft het thema dat je er uit het verre verleden aanhangt mogelijk aan wat de oorzaak was in de afgelopen (maand, week, dag) wat je deed besluiten om harder te gaan lopen.....?
In mijn ervaring is dat eigenlijk altijd wel het geval.

--------------

Hoe weet je of je 'achter loopt'?
In mijn ervaring ben je dan veel en lang over het verleden aan het nadenken ( met een ondertoon van spijt) , herinneringen die weinig directe relatie met het hier-en-nu hebben en is er een structurele verdrietige onderstroom in je emotionele wereld aanwezig.

Hoe weet je of je 'voor loopt'?
In mijn ervaring ben je dan veel en lang over de toekomst aan het nadenken, (met een ondertoon van haast, geen tijd genoeg) , plannen en zorgen, zonder een direct aanwijsbare relatie met het hier-en-nu en is er een bozige onderstroom in je emotionele wereld aanwezig.

Regelmatig kalibreren (als je voelt dat je uit de pas begint te lopen), me-time, is dan een goed idee.

Is yoga, meditatie HET meest effectieve antwoord voor iedereen? In iedere situatie?
Ik schat in van niet.

Weet jij, diep vanbinnen, wat voor jou, op dat moment de meest effectieve mogelijkheid is om vrij vlug weer voort te kunnen?
Dat denk ik wel.

Is het handig om daar even bij stil te staan, zodat je bij jezelf te rade kunt gaan waar je nu even behoefte aan hebt om te kunnen kalibreren?
Dat denk ik wel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten