zondag 6 maart 2016

veilig

















Een quote van Paulo Coelho (een schrijver/ spiritueel inspirator) die ik gisteren las vormt de basis van dit blog stukje.

Een schip is het veiligst 
wanneer het in de haven ligt, 
maar daar zijn schepen 
niet voor gebouwd.

Mijn insteek van dit stukje: veiligheid heeft veel te maken met hoe je met informatie omgaat en of je de onderliggende bedoeling (goed/ ter zake kundig) kunt interpreteren.

Met welke bedoeling is deze tekst verspreid?

De aanwijzingen:
Het stond paginagroot in de Happinez, een tijdschrift dat mensen wil inspireren tot een bevredigender leven.
Coelho's bekendheid draait niet om zijn nautische deskundigheid, hij schrijft verhalen met metaforen die tot inspiratie kunnen dienen om bevredigender te leven.

Hoogstwaarschijnlijk is het dus bedoeld door zowel schrijver als publicist als metafoor voor de menselijke levenskunst.

Hoe kan ik het dan interpreteren? Welke boodschap wordt hiermee overgebracht?

Welkom op het ruime sop van de interpretaties.

Optie 1:
Laat er simpele taalkundige verwijskunst op los en het statement zou kunnen zeggen dat schepen niet gebouwd zijn met een oog op veiligheid. Conclusie: veiligheid is geen doel van scheepsbouw.

Een schip is het veiligst wanneer het in de haven ligt, maar daar zijn schepen niet voor gebouwd.
( als daar verwijst naar veiligheid)

Vraagje:
Zou er ook maar iemand naar zee willen gaan als zeeman als veiligheid van het schip bij het ontwerp en de bouw niet bijzonder hoog in het vaandel zouden staan?

Optie 2:
Een schip is het veiligst wanneer het in de haven ligt, maar daar zijn schepen niet voor gebouwd.
Het verwijswoord daar zou ook kunnen verwijzen naar het liggen in de haven.

Dan zou het zeggen dat schepen niet zijn gemaakt om in havens te liggen.

Vraagje:
Goh, wat doen al die schepen dan in havens als het kennelijk intrinsiek niet de bedoeling is dat ze daar liggen?
Waarom bouwen steden dan havens als ze voor de schaapvaart willen accommoderen, als het niet in de aard van schepen zou liggen om ooit in een haven te liggen?

Optie 3:
Schepen zijn niet gebouwd met het doel om in een haven te liggen, maar havens zijn mogelijk wel gebouwd met de bedoeling dat schepen er (veilig) kunnen liggen.

Dan zegt dit iets over de chronologische volgorde van de ontwikkelingen.
Misschien waren er eerst schepen lang voordat er havens uitgevonden waren. Mogelijk leidde dat tot een of andere ongewenste situatie, chaos en wantoestanden en besloot iemand dat ze ook speciale parkeerplaatsen voor die waterkoetsen nodig hadden...?
Zou kunnen.

Maar hoe wordt dit dan een aanwijzing in de levenskunst?

Optie 1:
Mensen zijn niet door het Universum (God, voor de liefhebbers) ontwikkeld met aspecten van veiligheid in gedachten.

Optie 2:
Mensen zijn niet door het Universum (God, voor de liefhebbers)  ontwikkeld om ooit stil te liggen, rust te ervaren.

Optie 3a:
Zorg eerst voor chaos en creƫer ongewenste situaties en als dat dan bijzonder uit de hand dreigt te lopen, vind dan iets uit om dat met een zekere mate van veiligheid weer op te lossen?

Lijkt me toch, gebaseerd op mijn eigen wensen en ervaringen voor een bevredigend leven, niet zo waarschijnlijk.
(Gebaseerd op wat ik uit nieuwsberichten opmaak, lijkt het wel een strategie te zijn die de mensheid aanspreekt om mee te experimenteren en schatten velen in dat deze handel en wandel best tot vrede en veiligheid zouden kunnen leiden trouwens.....dat terzijde)

Optie 3b:
Veiligheid en rust zijn van ondergeschikt belang in de levenskunst. Je bent een schip, een schip moet varen! More days more dollars. Ledigheid is des duivels oorkussen!

Lijkt me toch, gebaseerd op mijn eigen wensen en ervaringen voor een bevredigend leven, niet zo waarschijnlijk.
(Gebaseerd op wat ik uit nieuwsberichten opmaak, lijkt het wel een strategie te zijn die de mensheid aanspreekt om mee te experimenteren en schatten velen in dat deze handel en wandel best tot vrede en veiligheid zouden kunnen leiden trouwens.....dat terzijde)

Ik zoek dus nog even verder, of er iets uit te halen is wat mij meer aanspreekt, overwegend dat als ik een deel van het Universum ben, uitgerust met een creatief denkvermogen, ik mee mag scheppen.

Mijn beginpunt:
Laat ik eens kijken naar de relatie die schepen en havens hebben, op een vrij natuurlijke manier?

Dan zijn er wel een paar aanwijzingen te vinden die passen bij mijn ervaringen en wensen voor een bevredigend leven.
(Veilige) schepen varen veel, met verschillende doelen:
Goederen te vervoeren (van haven naar een andere haven)
Mensen te vervoeren (van haven naar een andere haven)
Vis te vangen (leeg de haven uit, vol (vaak) dezelfde haven weer in)
De veiligheid van de inwoners van een land te helpen waarborgen (vaak vanuit een dezelfde haven, soms ook in andere havens)
Assistentie te verlenen aan de scheepvaart ( sleper, loodsboten, bunkerboten, baggerboten, etc.... vaak vanuit een en dezelfde haven)
Kijk naar de acties en hun doelen en je ziet dat de haven de plek is waar transacties worden overeengekomen en volbracht.

En voor het completeren van die transacties, het vervullen van die dienstbaarheid (veilig vervoer over water) aan de samenleving, doen de schepen met enige regelmaat havens aan.
De plek ook voor onderhoud en herbevoorrading, acties die weer bijdragen aan de veiligheid van bemanning, samenleving en de soepele gang van zaken in de hele nautische logistiek.

Dus voordat je concludeert dat de wereldberoemde levenskunstenaar Coelho wellicht adviseert om toch vooral zonder doel de hort op te gaan, daarbij ondoordachte risico's te nemen, omdat liggen in een veilige havens maar onzin is voor schepen (mensen dus) die een bevredigend leven leiden ( en veiligheid voor jezelf en anderen geen onderdeel van het overkoepelede plan zijn)......

Wellicht is dat niet de boodschap hier????? Zou het iets anders kunnen zijn?

Wellicht spreekt de interpretatie van de ( nu nog) volstrekt onbekende levenskunstenaar en voormalig zeemansvrouw Esther Dageraad je aan?

"Wellicht schijnt hij zijn licht erop je er mogelijk niet gelukkiger van wordt om de hele tijd maar doelloos in de haven te liggen, maar dat je er baat bij hebt om regelmatig je motoren op te starten en de trossen los te gooien om te doen waar je (naast veiligheid ervaren) ook voor gebouwd bent, waar je volkomen voor toegerust bent, zelfs goed in bent.
Waarbij je dan inderdaad gecalculeerde, weloverwogen risico's het hoofd biedt omdat je nu 'avonturen' op volle zee meemaakt.
Waarbij je nog steeds van goed zeemanschap blijkt geeft en jezelf en anderen niet onnodig in gevaar brengt....."

Z11 nadenken, dus. :-)
En daar naar handelen.
(daar, verwijst in deze laatste zin naar de veilige harmonieuze meest waarschijnlijke conclusies die het resultaat zijn van dat zelf informatie interpreteren)

Ik heb het Paulo Coelho niet gevraagd.
Wie weet, spreek ik hem ooit eens en kan ik navraag doen hoe hij deze zin bedoeld heeft.
En wie weet, is zijn eigen kijk op zijn eigen zin ook veranderd, in de loop der tijd?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten